เคยสงสัยไหมว่าทำไมพวกนักเขียน นักแต่งเพลง นักประพันธ์ เค้าถึงดูอินและมีอารมณ์ร่วมกับทุกๆความรู้สึก

เรากำลังสงสัยในตัวพวกเขา เราจึงลอง ลองเขียนแบบพวกเขา ลองแต่งลองมีอารมณ์ร่วมไปกับความรู้สึกต่างๆให้มากขึ้น อยากรู้ว่าเมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว เราจะสามรถเรียบเรียงมันออกมาเป็บถ้อยคำที่สวยงาม และแฝงถึงอารมณ์ต่างๆไว้อย่างพวกเขาได้ไหม
เราเองเป็นคนไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมกับอะไรเลย เรารู้สึกว่าชีวิตมันเรื่อยเปื่อย ไม่สุข ไม่ทุกข์ แต่กลับรู้สึกเหงาพิมพ์ๆอยู่ละก็ถึงนึกประโยคนี้เฉยเลย "somewhere betwwen happiness and sadness"ช่องว่างระหว่างคำว่าสุขกับทุกข์คือเหงาหรอ ใครรู้ช่วยบอกที่....
เราจะลองวิเคราะห์เอาตามแบบของเราแล้วกันนะสุข ทุกข์ และเหงา เป็น adjectiveเนอะ ในหมวดความรู้สึกเหมือนกันด้วยเพราะฉะนั้นมันก็โอเค ถ้า 3สิ่งนี้จะอยู่บนเส้นตรงเดียวกันมาลองคิดภาพแบบเส้นจำนวนดีกว่าสุข มันให้ความรู้สึกเป็นบวก ส่วนทุกข์ ให้ความรู้สึกเป็นลบเป็นเหงาหล่ะ มันคืออะไร คำว่าเหงาถ้าจะตีว่าเป็นบวกมันดูจะเป็นไปค่อนข้างได้ยากนะ แต่ถ้าจะให้ตีเป็นลบมันยังพอจะเป็นไปได้อยู่ แต่เหงาก็ไม่ได้รู้สึกลบเสมอไปรึป่าว แต่ถ้าลองจะคิดแย้ง ความเหงาคือความรู้สึกโดดเดี่ยว ว้างเว้ง รู้สึกว่าข้างกายไร้ซึ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ ถ้าความรู้สึกมันบอกอย่างนี้ เรายังจะตีเหงาคือเลขศูนย์บนเส้นจำนวนได้อีกหรอ?ลองคิดๆดูอีกที หรือว่าเหงาเป็นสับเซตของทุกข์...เหงาคือทุกข์ แต่ทุกข์ไม่ได้ความหมายว่าเหงา
แต่มันก็พูดได้ไม่เต็มปากเนอะว่าเหงาแล้วเราจะทุกข์แต่คนเราจะเหงาแบบมีความสุขได้หรอ?มาลองนึกถึงกิจกรรมของคนเหงาๆดีกว่าอยู่เหงาๆคนเดียวกับหนังสือ ก็มีหนังสืออยู่เป็นเพื่อนแล้วไง คนที่ใช้เวลาจมอยู่กับหนังสือน่ะ เค้าไม่ได้เหงาหลอกนะ หนังสือคือเพราะที่ดีเลยหล่ะ เล่ากล่าวประสบการณ์ต่างๆทั้งดีทั้งร้าย เรื่องที่ไม่คิดไม่ฝัน เรื่องเหนือจินตนาการ อยากพูดคุยเรื่องอะไรหนะหรอ หนังสือคุยกับเราและแนะนำข้อดีดีๆให้ได้ทุกเรื่องแหละหรือว่าเหงากับดนตรี อันนี้อธิบายไม่ค่อยถูกแหะ... เราเองไม่ใช่คนที่ฟังเพลงมากเท่าไหร่ เพลงฮิตๆ เพลงใหม่ๆก็ไม่ค่อยจะรู้จักกับเค้าหลอก กว่าจะรู้ก็โน้นน เค้าเลิกฮิตกันไปแล้ว 55555 แต่บางครั้งอยู่กับเพลง มันก็เพลินดีนะ มีจังหวะ มีท่วงทำนองรายล้อมรอบตัวเรา แต่เนี้ยย ของอย่างนี้มันไม่เรียกว่าเหงาหลอกนะ มีทั้งหนังสือ มีทั้งเสียงเพลง
แล้วสรุปว่าเหงาคืออะไร...