สุดท้ายแล้วทุกคนก็ต้องรักใครสักคน ไม่ว่าคนๆนั้นจะเพียบพร้อมไปด้วยสิ่งต่างๆรอบกาย แต่ถ้าหากไร้คนเคียงข้างกายจริงๆ ก็ย่อมที่จะโหยหาและต้องการอยู่ดี เหมือนกับ คลาร่า สาวโสดที่มีชีวิตประสบความสำเร็จในการเป็นหมอ มีพ่อแม่พี่สาวที่รักกันดี มีบ้านหลังใหญ่โตในแอลเอ แต่ยังไม่มีคนรักที่คอยอยู่เคียงข้างกาย
หนังเล่าเรื่องของ คลาร่า สาวโสดที่เพียบพร้อมเกือบทุกอย่าง เธอต้องไปงานแต่งงานของพ่อแม่ตัวเอง ที่เพิ่งจะแต่งงานกันหลังคบกันได้ 40 ปี เธอชวนหนุ่มเพื่อนร่วมงานของเธอชื่อ แอชเชอร์ ไปด้วย เพื่อที่จะแกล้งเป็นแฟนปลอมๆ แต่ที่งานเธอกลับเจอ แดเนียล แฟนเก่าที่สนิทกับครอบครัวมากๆด้วย ซึ่งแน่นอนล่ะ เธอยังมีใจให้อยู่นิดๆ ในระหว่างนั้นความสัมพันธ์ของเธอกับแอชเชอร์ดันกำลังพัฒนาไปมากกว่าเพื่อนร่วมงาน ความรักครั้งนี้เธอต้องเลือกใครสักคน และตัดสินใจทิ้งใครสักคน
หนังเล่าประเด็น "สุดท้ายแล้วทุกคนก็ต้องรักใครสักคน" ออกมาชัดเจนมากๆ ในตอนแรกคลาร่าแทบจะไม่เชื่อในเรื่องของความรัก ทั้งที่ตัวเองถูกแดเนียลทิ้งและหนีไป และอีกทั้งที่ตัวเองเป็นหมอทำคลอด ก็จะเห็นความพังพินาศของหลายๆคู่รัก เธอจึงไม่เชื่อว่าความรักนั้นมีอยู่จริงๆ
ส่วนตัวชอบตัวละครคลาร่ามากๆ รู้สึกเข้าถึงตัวละครนี้ เราก็ไม่ใช่คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตเหมือนเธอหรอกนะ แต่สำหรับเรื่องที่ไม่เชื่อในความรัก ไม่เชื่อว่าคนที่รักเรามันจะมีจริงๆ ตรงจุดๆนี้แหละทำให้เราเข้าถึงตัวละครนี้ ตอนท้ายๆของเรื่องที่แม่ของคลาร่าสอนคลาร่าเกี่ยวกับเรื่องความรัก เหมือนกับสอนคนดู(รวมถึงเรา)ไปด้วย ว่าบางทีความรักมันก็อยู่ที่โชคชะตา ไม่มีอะไรรับประกันได้ แต่
สุดท้ายแล้วทุกคนก็ต้องรักใครสักคนสรุปแล้ว หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่ต้องการสอนให้เราเชื่อในความรัก เชื่อว่ามีใครสักคนที่เกิดมาเพื่อเรา ถึงแม้จะมีบางช่วงที่น่าเบื่อไปบ้าง แต่ถ้าดูจบแล้ว ความคิดเรื่องการไม่อยากมีแฟน อาจจะเปลี่ยนไป
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in