เธอเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าการที่เธอใช้ชีวิตแบบโดดเดียวแบบนี้
เพราะเธอชอบที่จะอยู่คนเดียว
หรือ
เพราะจำใจ
เธออยากให้เพื่อนชวนไปเที่ยว
แต่พอชวนเธอกลับไม่อยากไป
อยากออกไปเที่ยว
พอได้ไปเที่ยว
กลับไม่อยากไป
หลายคนพยายามเข้าหาแต่เธอกลับถอยหนี
ทั้งๆที่เธอตั้งใจว่าจะเป็นคนใหม่และจะเปิดใจมากกว่านี้
แต่ไม่รู้ทำไม ถอยตัวเองห่างออกจากผู้คนมากขึ้นทุกที
บางครั้งเธอคิดว่าคงไม่แปลกหรอกมั้ง กินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว ทำทุกอย่างคนเดียว
ถึงแม้บางครั้งจะเหงา
เหงาชนิดที คำว่าเหงาไม่สามารถเปรียบเปรยได้
เธอวกวน ย้อนแย้ง แบบนั้นแหละ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in