เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Let me eat BREAD : ด้วยรักและขนมปังBUNBOOKISH
คำนำ


  • เคยนั่งดูรูปอาหารสวยๆ ท่าทางน่าอร่อย แล้วเกิดความสงสัยว่าทำอย่างไร หรืออยากลุกไปหาเครื่องปรุงและวัตถุดิบมาทำตามบ้างไหม?—ไม่เคย (ฮ่า ถามเองตอบเองเลย) เพราะถึงจะมีความสุขกับการกิน การถ่ายรูป ดูรูปอาหารสวยๆ และน่าอร่อยแค่ไหน แต่ถ้าถามว่าอยากทำเองไหม ก็ตอบว่าไม่ แบบไม่ต้องคิด ด้วยข้ออ้าง เอ๊ย เหตุผลมากมาย ไม่ชอบบ้างล่ะ ทำไม่เป็นบ้างล่ะ ไม่มีเวลาบ้างล่ะ ทำไปแล้วก็กินไม่หมดบ้างล่ะ ซื้อวัตถุดิบมาทำครั้งเดียวแล้วก็เหลือทิ้งบ้างล่ะ ทั้งหมดทั้งปวงเป็นเหตุผลที่ทำให้เราเลือกที่จะฝากท้องไว้กับร้านอาหารนอกบ้านมากกว่า…

    นานๆ ทีเราจะเจอผู้หญิงที่ออกตัวเต็มปากเต็มคำว่าตัวเองเป็น ‘ทาสแป้ง’ หมายถึงชอบทุกอย่างที่เป็นอาหารแป้ง ไม่ว่าจะมาในตระกูลแป้งต่างๆ เช่น ทาโก้ ทอร์ทิลญ่า (มันคืออะไร เราก็เพิ่งจะรู้จักตอนทำหนังสือเล่มนี้นี่แหละ) หรือมาในร่างของขนมปัง ที่เติ้ลบอกเราว่า นั่นอะโปรดสุด! (แล้วไม่อ้วนด้วยนะ คนอะไร...) 

    เติ้ล ชัยกุล เป็นครีเอทีฟสาวที่มองเผินๆ ก็น่าจะมีชีวิตประจำวันที่เร่งรีบไม่น้อยไปกว่าใคร ด้วยเงื่อนไขแบบนี้ ถ้าเป็นเรา—เราก็จะตัดทอนกิจกรรมที่คิดว่าไม่จำเป็น และเสียเวลาออกไปจากชีวิตทีละอย่างสองอย่าง และการทำอาหารน่าจะเป็นช้อยส์แรกที่เลือกจะตัดทิ้ง แต่เติ้ลทำให้เราเห็นว่า เมื่อมีขนมปังเป็นอาหารตั้งต้นแล้ว ขั้นตอนที่เหลือก็อาศัยการมิกซ์แอนด์แมตช์เมนูให้เข้ากับสไตล์ความชอบของตัวเองมากกว่า 

    เมนูแป้ง เมนูขนมปังที่เติ้ลเลือกมาทำในหนังสือเล่มนี้ ส่วนมากใช้เวลา 10-15 นาทีเท่านั้น แถมแต่ละเมนูก็ไม่ยาก ไม่ซับซ้อน เป็นที่ถูกใจคนชอบกินแต่ไม่ขยันทำ (อย่างเรา) ยิ่งนัก ไม่น้อยไปกว่าความเร็ว ง่าย และอร่อยคือ แหม...อาหารแต่ละอย่างช่างขึ้นกล้อง ถ่ายรูปออกมาแล้ว น่าเอามาเชิญชวนใครต่อใครให้มาเป็นทาสแป้งด้วยกันเหลือเกิน 





  • รู้จัก ‘อันปังแมน  (アンパンマン)’ กันไหมคะ ?

    การ์ตูนยอดมนุษย์ยุค 70’s สัญชาติญี่ปุ่นหน้ากลมดิ๊กที่เกิดจากขนมอันปัง (ขนมปังหวานไส้ถั่วแดง) แท็กทีมเพื่อนชาวขนมปังสู้กับแบคทีเรียหน้าตาขี้โกง ตอนเด็กๆ เราดูแล้วติดงอมแงม ไม่รู้ว่าเพราะน่ารักหรือเพราะน่ากินกันแน่

    โตขึ้นมาหน่อย ขนมปังก็ตีสนิทเราด้วยการแปลงร่างเป็นมื้อเช้าก่อนไปโรงเรียน บางครั้งก็เจอกันตอนท้องว่าง หลายครั้งยังตามมาหลังอาหาร เวลาสัมผัสกับความนิ่มนวลหนึบหนับ ทาสแป้งอย่างเราก็ยิ่งคึกคัก ยิ่งทาคู่กับแยม ตับบด หรือสอดไส้เครื่องต่างๆ ก็ยิ่งเพลิดเพลินเจริญอาหารไปกันใหญ่

    จนเริ่มเข้าครัวและทำกับข้าวเอง ขนมปังก็ยังแวะเวียนมาเป็นวัตถุดิบรับเชิญหลายครั้ง อาจเพราะขนมปังนั้นเป็นมิตร เข้ากับอะไรก็ได้ พลิกแพลงง่าย บวกกับอาหารทำเองไม่จำเป็นต้องยาก ไม่ต้องแข่งผัดผักบุ้งไฟพุ่งถึงเพดานหรือซอยต้นหอมให้เร็วกว่าใคร แค่ชอบดูและอ่านเมนูที่สนใจ ถามไถ่คนที่น่าจะรู้ ฝึกทำ จดจำและแอบจำบ้างหากจำเป็น  
    “อาหารทำเอง ไม่เพอร์เฟ็กต์แต่สนุก” เราว่างั้นนะ 

    ชิมไปเติมไปก็สนุก ตั้งใจทำอย่างหนึ่ง แต่เละ จนต้องดัดแปลงไปทำอย่างอื่นก็สนุก ทำแล้วจัดใส่จานให้สวยก็สนุก นอกจากสนุกยังได้เรียนรู้ เช่น การต้มทำให้รู้จักรอ การผัดทำให้รู้จักเร็ว บางเมนูได้กำจัดของเหลือในตู้เย็น อุปกรณ์ไม่ครบก็หัดใช้เท่าที่มี (เตาอบบ้านเราตั้งเวลาได้อย่างเดียว ตั้งอุณหภูมิไม่ได้) และความอ่อนแอด้านคณิตศาสตร์ก็ไม่ใช่ปัญหา เราผู้ไม่ถนัดเรื่องชั่ง ตวง วัด แถมยังไม่เข้าใจหรอกว่าเนื้อวัว 200 กรัม มันชิ้นแค่ไหนกัน (หืม?) เลยเลือกเตรียมเครื่องปรุงด้วยหน่วยง่ายๆ อย่างช้อนโต๊ะ ช้อนชาหรือกะประมาณ ซึ่งอาจขัดใจคนรักสถิติและตัวเลขไปบ้าง แต่เราทำเท่าที่ทำได้ ค่อยเป็นค่อยไปก็ดีพอแล้ว

    30 เมนูกินคู่กับขนมปังต่อไปนี้จึงไม่ใช่แค่สูตรอาหาร แต่ยังเป็นคำชวนให้คุณหันมาผูกมิตรกับความไม่สมบูรณ์แบบ ค้นหารสชาติของตัวเอง และบอกรักดังๆ ให้ขนมปัง—อาหารแป้งที่น่าโปรดปรานไปด้วยกัน

    คาร์โบไฮเดรตในขนมปังอาจจะให้พลังกาย

    แต่ความรักในการทำและกินจะให้พลังใจ (อย่างเหลือเชื่อ)

    เลิกเกร็ง แล้วหยิบขนมปังสุดโปรดของคุณขึ้นมา

    ได้เวลาสนุก (และอร่อย) แล้วค่ะ




เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in