เสียงเปียโนพริ้งพรายจากปลายนิ้วที่พรมลงบนคีย์ ติดตามมาด้วยเสียงอัลโตแซ็กโซโฟนนุ่มนวลอ่อนหวานแต่โศกซึมลึกเข้มข้น เทเนอร์แซ็กโซโฟนที่ประสานตามมายิ่งตอกย้ำรสหวานปนขมที่ซึมลึกผ่านรูหู เข้าไปตกตะกอนอยู่ในจิตใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า

The star crossed lovers คือเพลงที่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดในวันนั้น

เขายังจำได้แม่นยำราวเรื่องดังกล่าวเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ทั้งแสงโพล้เพล้ยามอาทิตย์ใกล้ลาลับ ลมแรกฤดูหนาวที่โชยเฉื่อยผิวและแนวทำนองหวานเศร้าคลอแผ่วจากเพลงเดียวกับที่กำลังดังอยู่ในตอนนี้

เพลงคลาสสิกมีบทบาทในชีวิตของเขาเสมอ ปกติแล้วเขามักจะฟังเพลงขณะที่กำลังใช้สมาธิไม่ว่าจะอ่านหนังสือหรือทำงาน ไม่ว่าจะเป็นซิมโฟนีทั้งหลายของบราหมส์ บท requiem ของโฟเร แม้ยามเกรี้ยวกราดไร้ที่ระบายก็ยังเคยพึ่งพาความดิบเถื่อนของการบูชายัญในฤดูใบไม้ผลิ*เปิดกรอกหูแทนคำพูดที่เก็บไว้ได้แค่เพียงในใจ 

ในเย็นวันนั้น เขากำลังนั่งอ่านหนังสือใต้หอพัก รอบตัวเต็มไปด้วยบรรดานักศึกษาที่คร่ำเคร่งในโลกของตน หูของเขาเสียบหูฟังตามเคย ทันใดเสียงแซ็กโซโฟนก็ดังแหวกบรรยากาศสงบนิ่ง แม้ไม่ได้แผดดังแต่ก็จัดว่าโดดเด่นพอดู ต้นเสียงคือโน้ตบุ๊คเครื่องที่ตั้งตรงข้ามกับเขา หญิงสาวเจ้าของเครื่องลนลานเสียบหูฟังก้มหัวขอโทษขอโพยคนรอบข้าง แต่ท่วงทำนองนั้นก็ดังก้องอยู่ในหูของเขาเสียแล้ว หลังจากลองหาชื่อเพลงด้วยตนเองอยู่พักใหญ่เขาก็ยอมแพ้หันไปถามเธอคนนั้น เธอส่งยิ้มขัดเขินให้ก่อนจะบอกชื่อเพลงให้ได้ทราบ ดวงดาวได้เริ่มทำหน้าที่ตั้งแต่ยังไม่ปรากฏเต็มท้องฟ้าในคืนนั้นเสียอีก

อากาศเริ่มเย็นขึ้นทุกทีตามเวลาที่ผ่านไป ลมหนาวระเรื่อยต้องผิวเป็นระยะ แม้จะอุ่นใจแต่ก็ต้องยอมรับว่าไม่ช่วยให้อุ่นกาย ปลายนิ้วเย็นเยียบของเธอสัมผัสกับแขนเขาที่ขนอ่อนลุกเกรียว เขาจำใจลุกไปหยิบผ้าห่มและเสื้อกันหนาวที่ห้อง แต่เมื่อกลับลงมาก็พบเพียงความว่างเปล่าเขานั่งรอจนล่วงพ้นเที่ยงคืน ไม่ปรากฏแม้เงาของเธอ

หลังจากนั้น เขาเพียรนั่งเฝ้าคอยอยู่ทุกวัน จากบรรดาซิมโฟนีและบทออราทอริโอก็เริ่มกลายเป็นเสียงของแซ็กโซโฟนและเบส แต่เธอคนนั้นก็ยังไม่กลับมาเสียที

ในแต่ละวัน เขาเห็นหญิงสาวที่ดูคล้ายเธอลงนั่งตรงข้ามเขา บ้างก็มากับเพื่อนเป็นกลุ่มบางทีก็มาเพียงคนเดียว บางครั้งเธอก็มากับผู้ชาย บางครั้งก็มากับผู้หญิง และบางทีเธอก็ดูเติบโตขึ้นเป็นสิบปี แต่ทุกครั้ง เธอไม่เคยฟังเพลงนั้นอีกเลย

 แต่สำหรับเขา เสียงแซ็กโซโฟนที่เป็นท่วงทำนองยังคงกระจ่างชัดอยู่ในใจเสมอ

บางทีอาจเป็นเขาที่กำลังเดินทางไปในห้วงอวกาศ ไปยังดวงดาวแสนไกลที่บันดาลให้เขาและเธอได้มาเจอกัน

เวลาของเขาช่างเดินทางไปช้าเหลือเกิน 

* The rite of spring