ผ่านมาสัปดาห์นึงแล้วกับชีวิตออแพร์ที่ประเทศเยอรมนี มาที่นี่เราต้องเรียนรู้อะไรใหม่ๆเยอะมาก อาทิตย์แรกที่ผ่านมาเริ่มต้นไปได้ด้วยดีเพราะยังมีออแพร์คนปัจจุบันอยู่ด้วยก็เลยมีเพื่อนและก็ให้เค้าคอยช่วยเวลาที่เด็กไม่ฟัง จริงๆเรื่องที่ยากที่สุดสำหรับเราตอนนี้ก็คิดว่าเป็นเรื่องน้องที่ต้องดูแลนี่แหละ คงเพราะเรายังไม่รู้จักเขามากพอและเขาก็ยังไม่รู้จักเรามากพอทำให้บางครั้งเขาก็แสดงกริยาอะไรออกมาให้เราตกใจเหมือนกัน เช่น บอกว่าจะไม่ให้เราเล่นนั่นนี่ด้วยเพราะจะเล่นกับออแพร์คนปัจจุบันเราก็เลยต้องถอยออกไปก่อน แต่ใดๆนั้น มนุษย์เป็นสัตว์ที่ปรับตัวได้เสมอ เรารู้ว่าเราจะทำมันได้แล้วเราจะผ่านมันไปได้ด้วยดีเพราะทุกอย่างก็ดูโอเค ครอบครัวที่อยู่ด้วยก็ใจดีมาก งานบ้านเราก็แทบจะไม่ต้องทำอะไรนอกจากช่วยดูแลห้องครัว เก็บจานที่กินแล้ว เก็บห้องตัวเอง แค่นั้น 

เรามองเห็นอนาคตของเราที่นี่ เราชอบที่นี่ และเราก็อยากอยู่ที่นี่จนจบหนึ่งปี สาธุ 55555

บรรยากาศรอบๆของที่นี่เป็นไร่ข้าวโพด ไร่มันฝรั่งและผักอะไรสักอย่างที่เราไม่รู้จักชื่อ บ้านที่เราอยู่ตั้งอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆที่มีบ้านไม่น่าเกิน 20 หลัง บ้านทุกหลังจะมีขนาดค่อนข้างใหญ่และมีพื้นที่กว้างมากพอที่จะเป็นสนามเด็กเล่นให้เด็กๆและบางบ้านก็มีสัตว์เลี้ยงด้วย เช่น ม้า แพะ หมู และอื่นๆ ครอบครัวของเราก็มีสัตว์ต่างๆเหล่านั้นเหมือนกันแต่โชคดีที่เราไม่ต้องดูแลพวกมันด้วย 

ถึงแม้ว่าที่นี่จะอยู่นอกเมือง ผู้คนไม่พลุกพล่าน แต่ก็มีการคมนาคมที่สะดวกและเข้าถึงได้ง่าย สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาเรามีโอกาสได้ไปเที่ยวที่ Jülich ซึ่งก็เป็นเมืองเล็กๆในเขต NRW เหมือนกัน เราไปเดินเล่น สำรวจเมือง ดูการใช้ชีวิตและเข้าไปสำรวจราคาข้าวของในซุปเปอร์มาร์เก็ตซึ่งหลายๆอย่างที่เราชอบก็ราคาถูกกว่าไทยอีก เช่น ไอศครีมถ้วยใหญ่ของวอลล์ที่ปกติถ้าอยู่ที่ไทยก็น่าจะราคา 90 - 120 บาทถ้าเราจำไม่ผิด แต่ที่นี่พอตีเป็นเงินไทยก็แค่ 67 บาทแค่นั้นเอง ! เราที่รักไอศครีมมากก็เลยไม่ลังเลที่จะหยิบกลับบ้านไปด้วย อีกอย่างเราเป็นคนชอบกินผลไม้ตระกูลเบอร์รี่มากกกก อยู่ไทยเราเลยไม่ค่อยได้กินอะไรพวกนี้เพราะมันแพง ซื้อไปก็ไม่คุ้ม พอมาเจอที่นี่บลูเบอร์รี่เป็นถังใหญ่ราคายังไม่ถึงร้อยเลยแถมยังสดแล้วก็อร่อยมากๆๆๆๆ ปลื้มมมม อีกอย่างที่นี่ราคาสินค้าที่โชว์ก็คือรวมแท็กแล้วดังนั้นช้อปได้สบายใจหายห่วง ไม่เหมือนตอนเราอยู่ที่อเมริกาที่ยังต้องคิด tax เพิ่มอีก ใดๆก็คือประทับใจ

จากการที่ได้ไปเที่ยวทำให้เราได้มีโอกาสขึ้นรถบัสที่เยอรมันเองครั้งแรก เป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นดีเพราะลุ้นอยู่เสมอว่าต้องลงตรงไหนและสายที่เราขึ้นคือถูกมั้ย เราชอบตรงที่รถไม่ติดเลย การที่เราเลือกอยู่นอกเมืองก็เพราะแบบนี้แหละ เราเบื่อรถติดที่ประเทศไทย จริงๆแล้วเราเบื่อรถติดที่กรุงเทพฯต่างหาก มันเป็นอะไรที่ทำให้เราท้อได้เสมอแม้วันนั้นจะเป็นวันที่ดีแค่ไหนก็ตามเราเลยขอไปที่ที่รถไม่ติดดีกว่า

นอกจากได้นั่งรถบัสด้วยตัวเองแล้วเรายังได้ลองขับรถด้วยเพราะโฮสของเราบอกว่าเผื่อเราขับได้จะได้ขับไปรับน้องที่โรงเรียนอนุบาล เราเลยได้ทดลองขับรถทางซ้ายครั้งแรก เอาจริงๆก็ยังไม่ยากนะเพราะเราก็มีพื้นฐานในการขับรถอยู่บ้าง อีกอย่างอย่างที่เราบอกว่าถนนหนทางมันดีและรถไม่เยอะก็เรียกได้ว่าการฝึกขับรถทางซ้ายครั้งแรก เป็นไปได้ด้วยดี 

สุดท้ายละสิ่งที่คิดว่าต้องปรับตัวมากๆ ก็คือการฝึกภาษาเยอรมันนี่แหละ คงเป็นอะไรที่ยากที่สุดเพราะถึงแม้น้องจะพูดภาษาอังกฤษได้แต่บางอย่างน้องก็พูดเป็นเยอรมันอยู่ดี อีกทั้งเวลาที่เราต้องไปติดต่อที่ราชการต่างๆก็ต้องใช้ภาษาเยอรมันอยู่แล้ว ดังนั้น ใครอยากมาออแพร์ที่เยอรมันเตรียมตัวไว้เลยสำหรับเรื่องนี้เพราะสำคัญมากกก แต่ก็ไม่ต้องกลัวน้าาา เพราะเรามาที่นี่เพื่อฝึกฝนอยู่แล้ว ทุกอย่างต้องใช้เวลา ดังนั้นเราเองก็จะให้เวลาตัวเองเหมือนกันแต่สัญญากับตัวเองว่าจะฝึกฝนทุกวันให้ได้เพื่อจะได้สำเร็จในเป้าหมาย

สำหรับอาทิตย์แรกก็ประมาณนี้ ถ้ามีอะไรเราจะมาอัพเดตเพื่อนๆอีกน้าาา