เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิว - Clover BookMarina Book Blog
รีวิว - ว่าด้วยจุดจบของการไปช่วยตัวร้าย : เฟิ่งอวี่เนี่ย

  • เล่ม 1

    เรื่องย่อหลังปก
    '‘ซ่งชิงสือ’ ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในนิยายจีนโบราณ
    แถมยังได้รับภารกิจให้คอยช่วยเหลือตัวเอกฝ่ายรับ
    ผู้แสนอ่อนโยน ใจดี และน่าสงสารในเรื่อง
    ‘ยอดเตาหลอมโฉมงามแห่งยุค’
    ทว่าหลังจากเขาได้ช่วยเหลือและรักษา 'เยวี่ยอู๋ฮวน'
    ในฐานะของแพทย์และผู้ป่วย เขาพบว่า...
    "คนไข้มองข้าเป็นเทวดาตัวน้อยที่รูปโฉมงดงามและจิตใจดีที่สุดในโลก!"

    เยวี่ยอู๋ฮวนเก็บซ่อนความคิดชั่วร้ายของตัวเอง
    แอบล้างคราบเลือดบนมือแล้วเผยยิ้มนุ่มนวล
    “ท่านเป็นผู้เดียวในโลกที่อ่อนโยนกับข้า”
    "ดังนั้นท่านจะเป็นผู้ที่ข้าทะนุถนอมเพียงหนึ่งเดียว"
    ชายผู้งดงามจิตใจบิดเบี้ยว x นักวิชาการตัวน้อยผู้ใสซื่อและ
    ชอบหมกมุ่นอยู่กับการหลอมโอสถ

    คุยกันหลังอ่าน
    เรื่องนี้สดๆร้อนๆ เล่ม 3 ก็เพิ่งออกค่ะ
    เราเองก็ตื่นเต้นที่จะได้อ่านชุดนี้มากๆเลย เปิดมาก็พบกับ trigger warning ยาวเป็นพรืดก่อนเลยย ฮ่า
    ก็อ่านเล่มหนึ่งจบไป พบว่าแบคกราวน์พระเอกคือสุดโหดจริงๆ เราไม่ค่อยเห็นพระเอกที่ผ่านเรื่องราวมาเบอร์นี้เท่าไหร่ โดยเฉพาะในแง่นี้ด้วย ถ้าให้เทียบใกล้เคียงกันก็เป็นพระเอกเรื่อง เทพมารรัญจวน ของอวี๋ฉิง แต่อันนั้นเป็นชายหญิง
    ก็เรื่องนี้ไม่แปลกใจเลยที่พระเอกอย่างเยวี่ยอู๋ฮวนรักนายเอกอย่างซ่งชิงสือมากกระดับพูดได้เลยว่าคลั่งไคล้ คือตัวเองผ่านเรื่องราวขนาดนั้นมา อยู่ดีๆมีคนคนนึงยื่นมือมาช่วย แถมคนคนนั้นยังบริสุทธิ์แล้วก็เป็นคนดีขนาดนี้ ช่วยในแบบที่พระเอกไม่เคยได้รับมาก่อน
    ส่วนพระเอกก็จิตใจพังทลาย เราแอบคิดว่าเกินเยียวยาแล้ว ต่อให้รักนายเอกก็จริงแต่นี่เป็นเส้นทางพระเอกสายยันแน่นอน
    เนื้อเรื่องของเล่มหนึ่งโดยรวม แรกๆค่อนข้างชวนตะลึงบวกซึมเพราะว่าสิ่งที่พระเอกเผชิญมามันแย่จริงๆ แต่ว่าเรื่องเล่าแบบค่อนข้างผ่านๆ ดำเนินเรื่องค่อนข้างเร็ว บวกกับมันเป็น past tense คนอ่านไม่ได้ไปเผชิญหน้ากับเหตุการณ์นั้นแบบจังๆหน้า แต่ก็ยังรู้สึกได้ถึงความเลวร้ายสุดขีดที่พระเอกเคยประสบมาจากการต้องเป็นเตาหลอมยา เอาจริงอย่าพูดว่าเป็นเตาหลอมยาเลย พูดว่าเป็นของเล่นให้คนอื่นจะตรงกว่า
    ความสัมพันธ์ของพระนายก็เริ่มต้นอย่างรวดเร็ว พระเอกรักนายเอกเร็วมาก ซึ่งก็สมเหตุสมผลนะ นายเอกยังไม่รู้ใจตัวเองแต่ก็เริ่มชอบพระเอกแล้วเหมือนกัน 
    pace ของการเดินเรื่องเร็วมากกก เร็วจนแบบเหมือนวิ่งเลย ค่อนข้างกระชับ แต่ไม่ได้ให้ความรู้สึกว่าเร็วเกินไป แล้วเราก็ชอบการแปลของเรื่องนี้ สละสลวยดี ไม่มีจุดที่รู้สึกว่าติดขัดเลย

    สำหรับเล่ม 1 เราให้ว่าสนุกเลยค่ะ


    เล่ม 2

    เรื่องย่อหลังปก
    เสือสองตัวไม่อาจอยู่ถ้ำเดียวกันได้
    ประโยคนี้คล้ายจะใช้ไม่ได้เมื่อพูดถึง 'เยวี่ยอู๋ฮวน' เทพบุตรตัวน้อย ๆ ของเขา
    กับ 'อันหลง' เจ้าอลาสกันจอมสร้างปัญหาไม่หยุดหย่อน
    "น้องอู๋ฮวน อย่าได้เกรงใจไป พวกเรานับว่าสนิทสนมกันไม่น้อย เรียกพี่ใหญ่สิ"
    "พี่ใหญ่"
    'ซ่งชิงสือ' ปลื้มปีติในใจยิ่งนัก
    มองทั้งสองกอดคอแย้มยิ้มกันอย่างกลมเกลียวก็พาให้สุขใจ
    ทุกคนต่างเป็นอัจฉริยะกันทั้งนั้น ตีกันให้ได้อะไรขึ้นมา
    สู้ช่วยกันศึกษาเล่าเรียนไม่ดีกว่าหรือ

    "เจ้ามารร้าย ยิ้มให้มันดี ๆ หน่อย"
    พี่ใหญ่เองก็เหมือนกัน เกร็งแขนถึงขนาดนั้นทำไมขอรับ"


    คุยกันหลังอ่าน
    อืมมม ตอนอ่านเล่มหนึ่งเรารู้สึกว่าน่าสนใจดี ค่อนข้างสนุกเลย พอมาเล่มสองค่อนข้างโฟกัสอยู่ที่ความสัมพันธ์ของพระนายนะ ในแง่นี้ก็คิดว่าดีเลย ตัวพระเอกเองก็จิตใจไม่ค่อยมั่นคง สับสนแล้วก็มีพื้นฐานความคิดที่ไม่เหมือนคนอื่น ซึ่งจริงๆตัวนายเอกเองก็มีพื้นฐานความคิดไม่เหมือนคนอื่นเหมือนกัน สองคนนี้เข้ากันได้ดีมากๆ เราว่าในส่วนของความสัมพันธ์พระนายคือดี พวกฟีลความสับสน ลังเล จะทำยังไงดี
    ชอบฉากที่นายเอกสารภาพรักกับพระเอก แล้วพระเอกรู้ความจริงเรื่องแก่นจินตานอะ แล้วพยายามโน้มน้าวให้นายเอกฆ่าตัวเองให้ได้ แล้วก็ชอบการที่พระเอกคิดว่า การที่นายเอกฆ่าตัวเองคือเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว (จากใจจริงๆ) แบบนอกจากจะได้ช่วยให้นายเอกแก่นวิญญาณแข็งแกร่งขึ้นแล้วก็แปลว่าตัวเองได้รับทั้งความรักที่อยากได้จากนายเอกมานาน แล้วก็ได้รับความตายที่ปรารถนามาตั้งแต่ต้นๆ ด้วย 
    แต่พอมาช่วงครึ่งเล่มหลัง...แบบหลังจากที่นายเอกไปหาพระรองอะ เราก็รู้สึกว่าเอ๊ะ...ทิศทางของเนื้อเรื่อง + ทิศทางของระบบไม่เหมือนที่เราคิดไว้เท่าไหร่ ความจริงเราคิดถูกตรงที่พระรองเป็นครึ่งมารคนนั้น ส่วนที่เหลือก็รู้สึกว่าอืมม นิยายระบบหลังๆ พยายามจะอธิบายการทะลุมิติพวกนี้พอสมควร เกินครึ่งไปในแนวไซไฟ ที่เหลือไปในแนวเทพเซียน บางเรื่องก็ทำได้ดี บางเรื่องก็ทำออกมาทะแม่งๆ สำหรับเรื่องนี้เรายังไม่แน่ใจ ขอดูก่อน
    ตอนจบเล่มสองนายเอกทะลุมิติมาอีกครั้งแล้ว คราวนี้ภารกิจชัดเจนเลยว่า ให้ฆ่าพระเอกซะ

    เล่ม 3

    เรื่องย่อหลังปก
    สามพันปีล่วงเลย ซ่งชิงสือได้กลับมาอีกครั้ง พร้อมภารกิจอันไม่สมบูรณ์และสูญเสียความทรงจำ
    ตลอดเวลาที่ผ่านมา เยวี่ยอู๋ฮวนมุ่งเข่นฆ่าล้างแค้น นำเดนมนุษย์มาทำโคมวิญญาณจองจำตลอดกาลจนไม่อาจปล่อยวาง โชคชะตาที่บิดเบี้ยวเริ่มเปิดเผยความลับ กรุยทางสู่เบื้องหลังภารกิจที่แท้จริงจากความไม่ย่อท้อ
    ข้อสอบที่ไม่มีวันแก้ได้ไม่มีในโลก ซ่งชิงสือค่อยๆแก้โจทย์อย่างตั้งใจ แม้จะผิดพลาดกี่ครั้ง ล้มเหลวเท่าไหร่ เขาก็ไม่มีวันยอม
    ท่ามกลางความสิ้นหวังโสมมในโลกของเยวี่ยอู๋ฮวน ผีเสื้อตัวจ้อยทั้งหลายขยับปีกเป็นสายลมบางเบาข้ามผ่านวันเวลาอันแสนยาวนาน จนในที่สุดสายลมนั้นก็ก่อเกิดพายุแห่งความหวัง
    อฺู๋ฮวน โลกใบนี้ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น
    ฉะนั้น กลับมาเถิดนะ

    คุยกันหลังอ่าน
    คือตอนที่เราอ่านเล่มสาม มันใหม่มาก เราเขียนในวันที่ 22 ตุลาคม 2022 เล่มที่เราถืออยู่ในมือก็เป็นฉบับพิมพ์หนึ่งที่มีด้านในพิมพ์สีหน้านึง
    รวมถึงใหม่จนไม่มีเรื่องย่อในเวบนายอินทร์ เรื่องย่อข้างบนนั้นเราพิมพ์เองจากการดูหลังปกจริงๆ ;-;
    เล่มนี้แบบโอ้โห เราคิดว่าปิดปมได้ดี แล้วก็เก็บครบถ้วน ดำเนินเรื่องเร็วเหมือนวิ่งเลย จริงๆ pace การดำเนินเรื่องโดยรวมคือเร็วมาก เล่มสองมีอืดๆนิดหน่อย เพราะโฟกัสอยู่ในหุบเขากับความสัมพันธ์พระนาย 
    เล่มสามคือ ย้อนอดีตแล้วย้อนอดีตอีก ไปดูกันหลายภพหลายชาติมาก อย่างตอนปรมาจารย์กระบี่ม่อซีนี่เราชอบมาก แบบว่าสองคนนี้เจอกันในช่วงก่อนที่อู๋ฮวนจะถูกทำไม่ดี แต่ก็ถูกทำร้ายจิตใจจนกลายเป็นแบบนั้นไปแล้ว ตัวนายเอกเองก็เป็นใบ้ พระเอกก็ตาบอด คือรันทดสุด แต่ด้วยนิสัยแสนดีดื้อดึงของนายเอกอะ แล้วนายเอกก็รู้ด้วยว่าอีกฝ่ายคือคนที่ตัวเองรักก็เลยพยายามเต็มที่มาก
    ช่วงที่เล่าเรื่องคู่รองครั้งแรกเรารู้สึกว่ากะทันหันนิดหน่อย แบบอยู่ๆตัดจากคู่หลักมาคู่รองเลย แล้วเล่านานด้วย 55555 แต่คู่นี้ก็น่ารักดี เหมือนคนเขียนจะชอบพระเอกแนวคนงามใช่มั้ยนะ
    ส่วนตอนสุดท้ายที่เฉลยที่มาทั้งหมดเราก็ค่อนข้างประทับใจ ถึงจะไม่คาดคิดว่าเรื่องนี้จะลงในเชิงเทพเซียน แต่ก็รู้สึกว่าสมเหตุสมผลดี แถมยังโยงกับฉากที่นายเอกเคยเห็นตั้งแต่ตอนนู้นอีก ที่บอกว่าเห็นตัวเองมองท้องฟ้าแบบเหงาๆ อยู่อะ ส่วนพระเอกก็มีนิสัยชอบหินมาตั้งแต่ไหนแต่ไร
    ชอบที่พระเอกชอบนายเอกแต่แรกกกกกกเลย แรกแบบแร้กแรกกก แรกแบบนายเอกยังไม่ exist อะ แต่ชอบหินก้อนนี้ไว้ก่อนแล้ว สวยดี ก้อนอื่นก็สู้ไม่ได้ สุดท้ายก้อนหินกลายเป็นคนก็ยังคิดจะหิ้วกลับรัง แต่เปลี่ยนจากวางไว้หัวเตียงเป็นวางไว้บนเตียงแทน ก็รู้สึกเหมือนที่นายเอกเคยบอกกับพระเอกว่า นายเอกอาจจะเกิดมาเพื่อพระเอกก็ได้ (ซึ่งในความเป็นจริงนายเอกเกิดมาเพราะการกระทำของพระเอกจริงๆที่ชอบแอบไปขัดถูหินจนคนมาไหว้บูชาจนนายเอกกลายร่างคน) แล้วก็ที่นายเอกเป็นอย่างปัจจุบันก็เป็นเพราะพระเอก
    คืออ่านจบรู้สึกว่าเป็นคู่ที่สร้างมาเพื่อกันและกันจริงๆ ในทุกๆแง่เลย 
    นายเอกที่มาพร้อมเอเนอจี้โทมัส เอดิสัน พร้อมทดลองใหม่ทุกครั้งที่ล้มเหลวแล้วก็มีใจกว้างเหมือนสายน้ำ กับ พระเอกที่อยู่ในพิภพย่อยจนพังยับเยิน 
    เสียดายนิดหน่อยที่ตอนท้ายเค้าทำให้พระรองผนึกความทรงจำทิ้งไป บวกกับเหมือนมันทำให้รู้สึกว่าความรักของพระรองเกิดขึ้นเพราะระบบสร้างซีนนี้ขึ้นมา ให้นายเอกไปช่วยพระรองจากบึงโคลน เรารู้สึกว่ามัน belittle ความรักของพระรองอะ เหมือนจะบอกว่ามันไม่ใช่ของจริงเหรอ

    โดยรวมค่อนข้างชอบเลยค่ะ แบบคาดไม่ถึง แล้วก็น่ารักมากๆ 
    เรื่องนี้ไม่มี E-book ค่ะ


    รีวิวเรื่องอื่นๆทั้งหมด: #marinabookblog
    รีวิวแยกตามสนพ: Home




Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in