ในเมื่อเรามีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจที่จะเลือกอะไรที่เป็นตัวเลือกได้ แล้วเราผิดอะไรล่ะ

แล้วคุณมาว่าเราเป็นคนที่แย่ ที่ทอดทิ้งอดีตได้ยังไง

คุณกล้ามาว่าเราได้ยังไง ในเมื่อคุณกับเรามันคนละคน

ออกตัวก่อนว่าเราไม่ได้จะว่าคุณว่าติดกับอดีต นี่คือสิ่งที่คุณเริ่มกับเราก่อน 

เมื่อเวลาเปลี่ยนไปเราก็ถึงเวลาต้องเปลี่ยนสถานที่เปลี่ยนสังคม

เราเข้าใจว่าคุณอาจจะเปลี่ยนสังคมไปแล้วคุณไม่ชอบ

คุณชอบสังคมเดิม

แต่พอเป็นเรา เมื่อเราเปลี่ยนสังคม เราชอบ เรามีความสุขความสบายใจกับสังคมนี้

แล้ว 

เราผิดอะไรคุณถึงมาว่าว่าการที่เราอยู่ในสังคมนี้มันผิด

คุณถึงพูดเหมือนว่าสิ่งที่เราคิดและเป็นอยู่มันผิดมากมาย 

เราสบายใจในสีเหลือง คุณสบายใจในสีฟ้า 

นั่นก็เรื่องของคุณ 

และนั่นก็เรื่องของเราด้วย

ใช่ เราอาจจะชอบสีเขียวอ่อนๆเป็นยูเนี่ยนระหว่างเราเหมือนกันแต่คุณชอบมันมากกว่าเรา 

คุณชอบทะเลแต่เราชอบภูเขา มันก็มีจุดที่เข้ากันได้ ภูเขาบางลูกอาจจะอยู่ใกล้ทะเล
ใกล้แค่ไหนสุดท้ายมันก็ไม่เหมือนกัน การคุณชอบทะเล คุณก็ชอบไปดิ 

แต่คุณจะมาบังคับให้เราชอบทะเลเหมือนกันกับคุณไม่ได้นะ 

คุณจะมาบอกว่าเลิกไปเถอะภูเขาไร้สาระนั่น ทะเลสวยกว่าเยอะ คุณจะมาอย่างนั้นไม่ได้ 

เราบังคับคุณไม่ได้

คุณก็เหมือนกัน 

จะมาใช้อารมณ์ความรู้สึกในอดีตว่าเราไม่เหมือนเดิมได้ยังไง 

ใช่ เราเคยมีช่วงเวลานั้นด้วยกัน แล้วไงต่อ เราจำเป็นต้องชอบช่วงเวลานั้นเท่ากันหรอ

คุณจะมาโทษเราคนเดียว มันใช่หรอวะ 

ทุกๆเรื่องมันมีสี่เหลี่ยมของตัวเอง เมื่อใดก็ตามที่คุณเข้าไปในสี่เหลี่ยมคนอื่นโดยที่เขาไม่อนุญาต

 

ถ้าสิ่งที่เราเลือกมันทำให้คุณมองเราว่าแย่นั่นก็เรื่องของคุณ เราก็ขอโทษนะ 

แต่เราว่าเราไม่ผิด ไม่ได้รู้สึกผิดด้วย