我

ฉัน
独自走了好久
เดินคนเดียวมานาน
在拥挤的路口
อยู่บนถนนที่แออัด
等待著邂逅
รอคอยการพบกันโดยบังเอิญ

你

เธอ
应时间的要求

เพราะข้อกำจัดทางเวลา
挥手不再逗留

โบกมือลาไม่ได้ไปต่อ
许了我一场无限期的梦游

มอบฝันละเมอที่ไม่มีวันสิ้นจดให้ฉัน
以为 快乐会被忘记

คิดว่าความสุกจะถูกลืมเลือนไป
以为 悲伤太难痊癒

คิดว่า ความเจ็บปวดยากที่จะหาย
谁都擅长和过去为敌

ใครๆก็เก่งเรื่องเป็นศัตรูกับอดีต
放任情绪包裹自己

ปล่อยให้อารมณ์ครอบงำ
沿著 你走过的足迹

เดินตามรอยเท้าของเธอไป
看著 阳光穿过身体
มองแสงแดดส่องผ่านร่างกายของฉัน
我想我此刻还想你
ฉันคิดว่าตอนนี้ฉันก็ยังคิดถึงเธออยู่

*城北的花开了几个冬夏
ดอกไม้ที่เมืองเหนือบานผ่านมาหลายฤดู

城南的你还好吗

เธอที่อยู่เมืองใต้ สบายดีมั้ย
看够了远方就来看我吧

ดูโลกภายนอกมามากพอแล้ว ก็กลับมาดูฉันบ้างนะ
回家别光著脚丫

กลับบ้านก็อย่าลืมมาเท้าเปล่านะ
远徙的风吹过谁家檐下

สายลมห่างไกลพัดผ่านชายบ้านของใคร
戳中了谁的心啊

ปักลงตรงกลางใจใครไปแล้วบ้าง
你微笑告诉我世界太大

เธอหัวเราเบาๆแล้วบอกฉันว่าโลกนี้กว้างใหญ่ไพศาล
还想留在我身旁
แต่ก็ยังอยากอยู่เคียงข้างฉัน

如果说 生命是一段热烈的旅行

ถ้าบอกว่าชีวิตคือการเดินทางที่เปี่ยมด้วยความรักและความหลงใหล
那成年人的世界为何要那样小心
แล้วทำไมโลกของผู้ใหญ่จึงเป็นโลกที่ทุกคนต้องค่อยระมัดระวังกันแหละ
有人不相信爱情
มีคนไม่เชื่อในความรัก
有人他怀疑自己

มีคนอื่นสงสัยในตัวเรา
为了生活加快脚步

เร่งฝีเท้าเพื่อจังหวะชีวิต
顾不上路边的风景
ไม่ได้ดูวิวระหว่างทางทีั่ผ่าน
身在远方的你
และเธอที่ตัวอยู่ไกลออกไป

是否会怀念过去
คิดถึงอดีตหรือป่าว

一个人的夜里
คนเดียวในยามค่ำคืน

有没有乱了思绪

มีสับสนบ้างมั้ย
我多想拥抱你 紧紧地拥抱你

ฉันอยากจะกอดเธอไว้ กอดเธอเอาไว้ให้แน่น

在这个世界上

ในโลกใบนี้
我唯一想念的人就是你

คนเดียวที่ฉันคิดถึงคือเธอ
*