Kedi เป็นสาคดีที่ไม่มีเส้นเรื่อง ไม่มีไคลแมกซ์ ไม่มีบทสรุป ไม่มีทุกๆอย่างที่การเล่าเรืี่องที่ดีควรมี แต่มีเสน่ห์ในตัวมันเอง ด้วยความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ เมือง และแมวในอิสตันบูล

อาจจะเพราะผมพึ่งกลับจากอิสตันบูลได้ไม่นานเลยทำให้อินกับสิ่งแวดล้อม บ้านเมือง และวิถีชีวิตที่เห็น ไม่ว่าจะเป็นถ้วยชา ร้านค้า รถขยะสีฟ้า สำเนียงภาษา หน้าตาของผู้คน หรือกระทั่งเพลงประกอบก็ชวนให้รู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก

อิสตันบูลเป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน และแมวก็เป็นส่วนหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์เหล่านั้นด้วย เราจะเห็นแมวหลากสายพันธ์จากทั่วโลกได้ที่นี่ ผู้คนที่ผมรู้จัก และคุยด้วยหลายๆคนชอบแมวมากกว่าหมา แม้ว่ามันจะมีความยโส โอหัง และน่าหมั่นไส้อยู่มากก็ตาม

มองย้อนกลับไปในช่วงที่ผมอยู่ที่อิสตันบูล ไม่ว่าจะเดินไปที่ไหนก็จะเห็นแมวไปโผล่อยู่ทุกที่ ไม่ว่าจะเป็นย่านชุมชน ตลาด หรือแหล่งท่องเที่ยว เยอะเสียจนคนที่ไปด้วยกันต้องคอยตั้งชื่อให้มันจนคิดชื่อไม่ทันเลยทีเดียว 

แมวกลายเป็นสิ่งแวดล้อมสำคัญของเมืองนี้ไปโดยไม่รู้ตัว บางครั้งมันเป็นเพื่อน บางครั้งเป็นศัตรู เป็นแมวขโมย บางครั้งก็ทำตัวเป็นเจ้านาย บางครั้งมันช่วยบำบัดรักษา และเยียวยาใครหลายๆคน แม้ตัวมันเองคงไม่ได้สนใจว่าเจ้าสิ่งๆหนึ่งที่เรียกว่าเจ้าพวกมนุษย์นั้นรู้สึกผูกพันกับพวกมันแค่ไหนก็ตาม

ทั้งหมดคือความละมุนที่เกิดขึ้นใน Kedi การมองเมืองผ่านมุมของแมว พฤติกรรมธรรมชาติที่ไม่มีผู้กำกับ และทัศนคติต่อความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นของเจ้าพวกมนุษย์ รวมกันเป็นภาพยนตร์สารคดี Kedi

ภาพยนตร์ที่ทาสแมวควรดู แมวเยอะม๊ากกก ดูแล้วอยากกลับไปฟัดแมวที่บ้าน...เห้ย! ทีี่บ้านแกไม่มีแมว!

ดูตัวอย่างที่ : https://youtu.be/lKq7UqplcL8