แต่พอมาเปรียบเทียบกับน้องๆ นางแบบรุ่นหลังที่อายุน้อยกว่าผมหลายปี ผมกลับยิ่งเตี้ยกว่าพวกเธอหนักขึ้นไปอีก

แน่นอน ระหว่างนั้น อาจมีผู้เข้าประกวดเวทีนางงาม-นางแบบที่สูงเกินมาตรฐานดังกล่าว แต่พวกเธอก็ไม่สามารถสอดแทรกขึ้นมาเป็นซูเปอร์โมเดลหรือดาราดังของวงการได้

แต่บรรยากาศความเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้นในช่วงผมใกล้จบปริญญาตรีและหลังจากนั้น

ตอนผมเรียนปี 3 ช่องเจ็ดเริ่มจัดประกวดไทยซูเปอร์โมเดลคอนเทสต์ ปรากฏว่าผู้ชนะเลิศในปีแรก คือ “น้องเฟิร์น วรัญญา กิจวัฒนะ” ที่เวลานั้นยังไม่จบมัธยมฯ ปลาย แต่ตัวเลขส่วนสูงของเธอที่ทางกองประกวดวัดได้กลับอยู่ที่ “179 ซม.”

ผมพลอยตื่นเต้นกับเรื่องนี้ไปด้วย เพราะน้องเฟิร์นนั้นเป็นเด็กผู้หญิง ม.ปลาย ที่อายุน้อยกว่าผมถึงห้าปี แต่เธอกลับสูงกว่าผมมากถึง 8 ซม.!!! (ตอนนั้น ผมยังรับรู้ว่าตัวเองสูง 171 ซม.)

น่าเสียดาย ที่ท้ายสุด น้องเฟิร์นก็ไม่สามารถสอดแทรกขึ้นมาเป็นสุดยอดนางแบบหรือดาราดังได้ ต่อมา เธอข้ามฟากไปประกวดมิสไทยแลนด์เวิลด์ของช่อง 3 และได้รับตำแหน่งระดับรองชนะเลิศ

แม้ต่อมา จะมีการนำเสนอข้อมูลในพื้นที่สื่อว่าน้องเฟิร์นสูงถึง 181 ซม. แล้ว แต่พอเธอไปยืนเทียบกับ “น้องกวาง ฟ้ารุ่ง ยุติธรรม” มิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์สปี 2550 ที่สูง 179-180 ซม. น้องเฟิร์นก็ยังเตี้ยกว่าน้องกวางอยู่เด่นชัดพอสมควร