**มีสปอยล์**
"ตรงหน้าขาลงของชีวิต…ฉันหลงทาง ตรงหน้าขาขึ้นของชีวิต…ฉันหลงทาง"
เรื่อง: LOST (인간실격)
นักแสดง:จอนโดยอน(อีบูจอง) รยูจุนยอล(อีคังแจ) พัคบยองอึน(จินจองซู)
ช่องทาง: IQIYI
จำนวน: 16 ตอน
ผู้กำกับ: ฮอจินโฮ
เรื่องย่อ
เรื่องย่อเรื่องราวของปุถุชนคนธรรมดาใฝ่ฝันที่จะบรรลุสิ่งพิเศษในชีวิตและพยายามทำให้ดีที่สุด แต่ในจุดสำคัญของชีวิต พวกเขาพบว่าตัวเองหลงทางไปในทิศทางที่ไม่คุ้นเคยและความหวังอันยาวนานของพวกเขาก็มองไม่เห็น ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นและไม่มีแผนอะไรล่วงหน้า รู้แค่ต้องหายใจเอาชีวิตรอดจนกว่าความตายจะโอบรับและพวกเขาต่างก็หาหนทางไปสู่ความสำเร็จในชีวิตแต่ทุกอย่างไม่เป็นไปดั่งที่หวังไว้ หญิงสาววัย 40 ปีที่ในชีวิตเธอยังคงอยู่ในวังวนที่ไม่เคยเจอกับความสำเร็จ กับชายหนุ่มวัย 27 ปีที่หวาดกลัวว่าสุดท้ายจะไม่มีอะไรและไม่มีใครในชีวิต
ด้วยตัวซีรีส์ที่เล่าเน้นถึงประเด็นหนัก มืดมน เช่น การฆ่าตัวตาย ความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสม ความซึมเศร้า ความยากลำบาก ความเหงาของคนที่อยู่คนเดียว ความกลัวที่ไม่มีที่สิ้นสุดของการไม่ประสบความสำเร็จ ค่อนข้างส่งผลกระทบต่อจิตใจผู้ที่มีความอ่อนไหวหรือภาวะเกี่ยวกับโรคทางจิตจึงไม่แนะนำให้ดู
ไม่ใช่การดำรงอยู่แต่เพียงที่มีอยู่ แต่เป็นความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่โดยไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
ความงดงามที่น่าเศร้าของบทและตัวละครทำให้ดึงดูดผู้ชมให้ดูต่อนั้น ซีรีส์เรื่องนี้ถือว่าทำได้ดีเน้นถ่ายทอดอารมณ์ผ่านกระทำมากกว่าการพูดออกไป พยายามเอาใจใส่กับตัวละครและการต่อสู้ส่วนตัวของพวกเขา และความว่างเปล่าภายในที่แสดงให้เห็นในทุกตอน
"ความว่างเปล่าคืออะไร?"
เป็นคำถามที่ดีแต่ค่อนข้างตอบยากสักหน่อยเพราะความว่างเปล่าของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันออกไป จะยกตัวอย่างความว่างเปล่าของ อีบูจอง ที่เธอมีคนรัก คุณพ่อ และแม่สามีที่จู้จี้แต่เธอกลับรู้สึกว่าเธอนั้นขาดอะไรสักอย่าง ซึ่งนักแสดงก็สามารถถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติเลยทีเดียวค่ะ
"ถ้าฉันมีเงินสักสองก้อนใหญ่ แม้ข้างในจะรู้สึกว่างเปล่า ฉันก็คงไม่อยากตายหรอก"
เป็นประโยคที่บูจองพูดทำให้รู้สึกจุกอกพอสมควรเลยค่ะ สะท้อนให้เห็นว่าการมีเงินนั้นก็มีส่วนทำให้มีความสุขขึ้นมาบ้างไม่มากก็น้อย ใครว่าเงินซื้อความสุขไม่ได้จริงไหมละคะ
"หนูว่าหนูล้มเหลวแล้วละ" เป็นฉากที่บูจองเปิดใจกับคุณพ่อแค่เพียงประโยคสั้นๆแต่กลับฉุดให้เราดิ่งตามไปด้วยเลยค่ะ
"เราสองคนยอมตายแทนกันได้ แต่แค่เราไม่ได้รักกันแล้ว" จองซูพูดกับบูจองว่าเขาสามารถมอบดวงตา หัวใจและตายแทนเธอได้ ความสัมพันธ์สามี-ภรรยาของจองซูและบูจองนั้นต่อให้อยู่ด้วยกันแต่เมื่อทั้งคู่ไม่ได้รักกันแล้ว
มันกลับให้ความรู้สึกถึงความว่างเปล่า
"ทำไมคุณถึงเศร้านัก ? เจอคุณทีไรก็เห็นคุณเศร้าทุกที”
“ฉันกลัว ฉันกลัวว่าสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้จะหายไป ฉันเลยอยากจะจับหน้าคุณสักครั้ง”
คังแจพูดประโยคนี้กับบูจองนี่เหมือนทำให้บูจองได้ปลดล็อคอะไรบางอย่างที่อยู่ในใจ เธอกลับบ้านเหมือนปกติ แต่การกลับบ้านครั้งนี้แตกต่างออกไปจากการกลับบ้านที่ผ่านมาในรอบปี เธอกลับมาด้วยรอยยิ้มที่เคลือบบนใบหน้า รอยยิ้มที่เหมือนเพิ่งได้รับการปลดปล่อยความทุกข์ไปจนหมดสิ้น หรือหากแม้ความทุกข์นั้นยังหลงเหลืออยู่ แต่ก็โดนความสุขและความหวังในการใช้ชีวิต ที่เพิ่มพูนจนกลบความทุกข์นั้นจนไม่อาจเผยออกมา
_____________________________________
หลังจากที่เราข้ามเรื่องนี้ไปหลายรอบจนได้กลับมาดูเพราะคุณจอนโดยอนค่ะ ซีรีส์สนุกกว่าที่คิดไว้ ดูแล้วได้คิดอะไรตามกลายๆอย่างเลยค่ะ นี่เป็นซีรีส์น้ำดีอีกเรื่องเลยค่ะ เป็นการกลับมารับละครในรอบ 5 ปีของคุณจอนโดยอนและคุณรยูจุนยอลเลยค่ะ แม้ว่าการดำเนินเรื่องจะอินดี้และค่อนข้างช้าแต่พอได้ดูแล้วเชื่อว่าทุกคนจะถูกดึงดูดจากนักแสดงที่มากฝีมืที่ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสุดยอดเลยค่ะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in