หลังจากเริ่มฝึกงานกับเอกและนี่คือสัปดาห์แรกที่เราจะได้เรียนรู้การทำงานใหม่ ๆ ต้องตื่นเช้าเดินทางมามหาวิทยาลัย ซึ่งบ้านเราไกลจึงต้องเผื่อเวลาในการเดินทางมา ปกติอยู่หอตื่นสายได้ พอทุกอย่างปรับเปลี่ยน ทำให้เราถึงมหาวิทยาลัยคนแรกเสมอเพราะเราถึงก่อนเวลาทำงาน 1 ชม. 

การเดินทางมาฝึกงานไม่ใช่เรื่องง่ายเลยฉันง่วงชะมัด แต่ข้อดีคือเรากลายเป็นคนกินข้าวเช้า5555555 ปกติรวบเป็นมื้อ brunch ตลอดช่วงปิดเทอม 

                 ช่วงนี้ก็ยังพบปัญหาขึ้นตึกไม่ได้อยู่ดี เราเบื่อชีวิตที่ต้องใส่หน้ากากอนามัย เราลืมภาพตัวเองตอนไม่มีหน้ากากไปแล้วเพราะใส่มาตลอดตั้งแต่ขึ้นปี 3 เพราะมศวฝุ่นหนักมากนี่โควิดต่อเศร้านะ

มันทำให้พูดคุยยากขึ้นมาก มองหน้ากันแบบงง ๆ แต่ก็ต้องใส่อยู่ดี 

ฝึกงานช่วงนี้ต้องหาวิธีขึ้นตึกอยู่เสมอ ขึ้นไม่ได้ครูก็แบกกล้องลงไปสอนที่ข้างล่างตึก สอนใช้กล้อง สอนการปรับโฟกัสกล้อง การตั้งค่าเบื้องต้นต่าง ๆ ที่ฉันฟังก็เบลอ ๆ กันหน่อยแหละ แต่ก็พอเข้าใจอยู่

     สัปดาห์นี้เราเข้าใจคนทำงานออฟฟิศแล้ว ปวดหลังมากนั่งทั้งวัน 

เหมือนเป็นช่วงแรกอยู่จึงเป็นงานข้อมูลเสียมากกว่า เพราะเราต้องรวบรวมข้อมูล ผลงานธีสิสของเอกตั้งแต่อดีต เพื่อมารวมลงเว็บไซต์ ซึ่งเราเป็นรุ่นบุกเบิกที่ทำเว็บไซต์เอกเลย!

เราขอดูแลฝ่ายแสกนผลงานธีสิสเก่า ๆ เพราะคิดว่าน่าจะเพลินดี ๆ 

แล้วก็รู้ว่าพลาดแล้วเมื่อยแขนมาก555555555555 แสกนทั้งวันจนจะหลับแง 

 เพื่อนก็เริ่มกระจายกันทำนู้นนี่กันไป

              

                     แต่การที่เราแสกนงานเยอะ ๆ ทำให้เห็นผลงานมากมายที่เป็นแรงบันดาลใจ                          ในการเตรียมทำธีสิสในปีหน้ามาก เราคิดงานธีสิสแทบทุกวัน ว่าจะทำอะไรดีนะ จะวาดภาพ จะแต่งเรื่อง จะทำเพลง ภาพยนตร์หรือสื่ออะไรดี

                             อยากอวดเราชอบลายเส้นพี่คนนี้มาก ๆ จนอดถ่ายเก็บไว้ไม่ได้ พี่เขาทำนิทานเรื่องราวเกี่ยวกับหมอฟันที่เด็กมักจะมองว่าเป็นสัตว์ประหลาด พี่เขาถ่ายทอดเนื้อหาและวาดภาพได้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก