อาจเป็นเพราะระยะทางและกาลเวลาที่แตกต่างกัน ทำให้ผมรู้สึกว่าวันเกิดในปีนี้ยาวนานมากครับ หลังกลับมาจากไปทำงาน ผมใช้เวลาทั้งหมดอยู่กับมหาวิทยาลัย อยู่กับการเรียน การบ้านและการซ้อม จนลืมวันลืมเวลา กระทั่งอยู่ดีๆผมก็ได้รับข้อความมากมายในช่วงกลางวันของวันนั้น ผมถึงได้นึกขึ้นมาได้ว่า วันเกิดครบ 19 ปีของผมมาถึง "ก่อน" เวลาซะแล้ว

ที่ต่างออกไปคือ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมฉลองวันเกิดในต่างประเทศครับ วันเกิดที่ผ่านๆมามักจะมีงานเลี้ยงฉลองกันอย่างคึกคักในวันนั้น แต่ในปีนี้ เพื่อที่จะรวมตัวกันมาเจอผม ทุกคนจึงต้องหาเวลาว่างจากการทำงานมาฉลองวันเกิดให้ผมล่วงหน้า นับได้ว่าเป็นเซอร์ไพรส์ที่ผมไม่ได้คิดไว้เลยครับ

วันนั้น ผมกลับมาถึงหอพัก ได้ยินเสียงแว่วเข้ามาจากห้องรับแขก พอเดินตามเสียงนั้นไปก็เห็นกำแพงที่ถูกตกแต่งไว้เรียบร้อยแล้ว ได้เป่าเทียน ได้ทานเค้ก ผมยิ้มพร้อมทำมือเป็นเลข “19” (ตามในรูปที่น้องถ่ายค่ะ) ในช่วงเวลาพลบค่ำที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและเสียงหัวเราะแบบนี้ ผมเก็บเอาความปรารถนาของตัวเองไว้แล้วเริ่มต้นอายุ 19 ปีนี้ไปด้วยกัน

ตอนเป็นเด็ก ความปรารถนาในวันเกิดของคนเรามักเป็นเรื่องง่ายๆ อยากโตไวๆ อยากมีเวทมนตร์ อยากมีฟิกเกอร์รูปรถที่ชื่นชอบมากๆไว้ในตู้โชว์ หรืออยากเปลี่ยนคีย์บอร์ดให้เป็นเปียโน นอกจากเรื่องเพ้อฝันเหล่านี้แล้ว ความฝันบางอย่างในวัยเด็กก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นความจริงไปตามกาลเวลา อย่างเช่นตอนเด็กชอบร้องเพลง พอโตขึ้นผมก็มีคอนเสิร์ตและมีอัลบั้มเป็นของตัวเอง และหลังจากที่ผมได้อยู่ในโลกของผู้ใหญ่มาแล้วช่วงเวลาหนึ่ง จนถึงวันนี้ ผมมีความปรารถนาเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งสิ่งครับ ผมหวังว่านับต่อแต่นี้ไปจะสามารถใช้ความพยายามของตนเองทำสิ่งที่อยากทำให้เกิดขึ้นจริงได้ 

วันเกิดในปีนี้เป็นแค่วันธรรมดาๆวันหนึ่งที่ผมไปเรียนตามปกติ เดิมทีผมคิดว่าวันนี้คงจะไม่มีอะไรพิเศษมากมาย จนกระทั่งตื่นขึ้นมาตอนเช้า เห็นเมี่ยนร้อนๆที่แม่วางไว้บนโต๊ะ ในปากผมเต็มไปด้วยรสชาติของบ้านเกิดที่คุ้นเคย ผมถึงได้เข้าใจว่าที่จริงแล้ว ความรู้สึกเหล่านี้อยู่กับผมตลอดเวลา

พูดถึงความโชคดี ผมคิดเสมอว่าผมคือคนๆนั้นที่ได้รับความรักมหาศาลจากทุกคน บนโลกใบนี้ยังมีคนอีกตั้งมากมาย แต่กลับมีคนมาจำวันเกิดของผมได้ ดังนั้น หลายปีมานี้ ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหนในวันเกิด ทั้งคำอวยพรและของขวัญมากมายที่ได้รับต่างเป็นเครื่องย้ำเตือนผมว่าอย่าลืมการได้รักและถูกรัก อย่าลืมความรู้สึกซาบซึ้งในช่วงเวลานั้น

ทั้งความยุ่งยากและความเรียบง่ายของชีวิตคนเราในแต่ละวัน ล้วนเป็นสิ่งเล็กๆที่มาเติมเต็มความหมายของชีวิตและการมีอยู่ของตัวเราเอง การรับประทานอาหารร่วมกัน ถ่ายรูปร่วมกัน โบกไม้โบกมือให้กัน สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องธรรมดาๆ แต่กลับทำให้คนเรารู้สึกอุ่นใจ จนเหมือนกับว่าเป็นเครื่องชาร์ตพลังความสุข ในวันธรรมดาๆที่ดูพิเศษแบบนี้ ทำให้ผมได้รับรู้และจดจำความห่วงใยจากเพื่อน จดจำความรู้สึกที่ได้รับการดูแลจากครอบครัว ขอบคุณทุกคนที่อวยพรวันเกิดให้ผมนะครับ แต่พวกคุณไม่จำต้องไปให้ความสำคัญกับวันใดวันหนึ่งเป็นพิเศษ เราสามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้ในทุกๆวัน

Source
Author weibo