ลาหยุดไปก็ไม่หาย — จะหายได้ไง กลับมานรกกว่าเดิมอีก สำหรับคนที่บอกว่าถ้า burn out หรือหมดแพชชันให้ลาหยุดไปพัก บอกเลยว่าใช้กับที่นี่ไม่ได้ 

.

.

อยากลาออก แต่ก็ยังติดคอมฟอตโซน คือด้วยตัวงานมันประสาทมากจริง Toxic มาก ปัญหาไม่เว้นวัน ทั้งปริมาน ความเยอะ ความด่วน กดดันทุกวัน ทำงานมา 2 ปี นับวันที่กลับบ้านตรงเวลาได้เลย 

แต่อย่างไรก็ตามอาจจะด้วยความที่เราเริ่มชินกับระบบ กับงาน เริ่มรู้ how to (แม้งานจะยังประสาทแดกเหมือนเดิม) บวกกับเพื่อนร่วมงานที่ดีมากๆ เรามีทีมที่ดี มีหัวหน้าที่คอยช่วยเหลือตลอด เงินไม่แย่ มีโบนัส บริษัทค่อนข้างใหญ่และมั่นคง มันเลยยังทำให้รู้สึกตัดสินใจเด็ดขาดจากที่นี่ไม่ได้สักที ชั่งน้ำหนักมานานมาก ว่าจะเอายังไง จนตาชั่งจะพังแล้วมั้ง

จริงๆก็เริ่มคิดถึงอนาคต ความก้าวหน้าแล้วด้วย เพราะคิดว่าถ้าทำตรงนี้ก็คงจะอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ เริ่มเป็นงานรูทีน ประสาทแดกไปวันๆ เริ่มไม่เห็น why ของการทำงานแล้วเราก็คิดว่าเราไม่อยากโตที่นี่ อาจจะเพราะไม่ชอบกฏและ culture องค์กรบางอย่างด้วยมั้ง รู้สึกต่อต้านกับระบบอยู่ลึกๆ กลัวตัวเองโดนกลืนด้วยแหละ

แต่ก็อย่างที่บอก เราติดคอมฟอตโซน ไม่อยากไปปรับตัวใหม่ หาเพื่อนใหม่ เป็นคนไม่ค่อยเฟรนด์ลี่ สนิทกับคนยาก กว่าจะสนิทกับคนที่นี่ก็ใช้เวลาเป็นปี

มันคิดวนเวียนอยู่ในหัว คิดมาเป็นเดือนๆ ถึงวันอาทิตย์ก็ซึมแล้ว แค่คิดว่าจะต้องไปทำงานแล้วต้องไปเจอเรื่องอะไรอีกบ้างก็คือท้อมาก 

ไม่รู้จะเอายังไงดี เป็นช่วงที่สับสน crisis อีกแล้ว จะออกเลยดีมั้ยในสถานการณ์แบบนี้ หรือทนก่อน แต่ทนไปก็ไม่มีความสุข แล้วถ้าออกไปแล้วดันไปเจออะไรที่แย่กว่าเดิมล่ะ ถ้าเราตัดสินใจผิดล่ะ จะเป็นยังไง 

หรือจริงๆแล้วก็แค่ยอมรับมันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ? 

เพราะชีวิตมันต้องเดินไปข้างหน้า เราไม่สามารถติดอยู่ในคอมฟอตโซนไปได้ตลอดชีวิตหรอก ใช่มั้ย ? 

.

.

.

Note : ลึกๆแล้วคือเราไม่ชอบระบบการทำงานออฟฟิศตั้งแต่ Very first day ที่เข้ามาในระบบแรงงานเลย แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะไปทำอะไรอย่างอื่น ในประเทศที่การซัพพอร์ตความฝันของคนมันไม่หลากหลายแบบนี้ ล้มก็คงล้มบนพื้น ไม่ใช่บนฟูก 

คิดว่าถ้าเปลี่ยนงาน ก็แค่เปลี่ยนที่เบื่อและซัฟเฟอร์ไปเรื่อยๆ หรือจริงๆคือเรายังไม่เจองานที่ชอบกันแน่นะ ?

ยากจังชีวิต แต่ทำไงได้ ก็ชีวิตเรานี่นะ จะหนีก็หนีไม่ได้ ก็คงต้องสู้กันต่อไป หายใจเข้าลึกๆ มันมีทางให้ไปเสมอนั่นแหละ !✨?