'ฝนตกเหรอ'
'เปล่า เสียงแอร์น่ะ'
'แอร์ดังจัง'
'ทำไงได้ ก็ห้องมันเก่า'
เธอลุกตัวขึ้นจากตักผม
'เสียงแอร์ที่ไหน ก็บอกว่าฝนตก'
'อืม'
ผมตอบรับในลำคอและยังจดจ่ออยู่กับหนังสือในมือ
'ต้นไม้จะตายไหมถ้าโดนฝนทุกวันแบบนี้'
'มันก็คงจะเป็นหวัดนิดหน่อยแต่เดี๋ยวก็คงหายแหละมั้ง'
'ไร้สาระ' เธอพูดก่อนจะคว้าบุหรี่และเดินไปที่ระเบียง
'ถ้าวันนึงไม่มีเธอระเบียงเราคงโล่งน่าดู'
'หน้าฝนปีหน้า อย่าลืมเก็บต้นไม้เข้าไปในห้องด้วยล่ะ'
'อืม'
เสียงฝนยังคงดังแข่งกับเสียงแอร์เหมือนเช่นทุกปี
ต้นเดฟกระเป๋ายังคงแขวนอยู่ที่ระเบียงรับปอยฝนเหมือนทุกครั้ง
ระเบียงวันนี้ไม่มีเงาเธอเหมือนเช่นเคย
ฟ้าร้องเสียงดังเหมือนทุกครั้ง
เม็ดฝนเม็ดใหญ่สาดเข้ามาที่ระเบียงจนเปียกชุ่มเช่นเดิม
ผมนอนฟังเสียงฝนและคิดถึงเสียงเธอเฉกเช่นที่เคยเป็นมาทุกวัน.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in