📗 REVIEW: #บทประพันธ์แห่งดวงดาว เล่ม 1-3 จบ
ผู้เขียน : จินกังชวน
ผู้แปล : วั่งชูหรูซิน
#POPBOOK
3 เล่มจบ
.

*รีวิวนี้มีการเปิดเผยเนื้อหาบางส่วน*

.
          เซี่ยซิงเฉิง ดาราหนุ่มได้โคจรมาร่วมงานกับ หยางโยวหมิง ราชาภาพยนตร์ดาวค้างฟ้า ไอดอลที่เขาเทิดทูนในผลงาน
.
          เมื่อทั้งสองได้มาร่วมงานกันในภาพยนตร์รักร่วมเพศที่แสนอ่อนไหว เซี่ยซิงเฉิงได้รับการดูแลและให้คำปรึกษาจากหยางโยวหมิงก่อเกิดเป็นความรู้สึกดีๆ ขึ้นในหัวใจ แต่ทว่าหยางโยวหมิงที่เคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว กลับคิดว่าซิงเฉิงเข้าถึงบทบาทมากเกินไปจึงรักษาระยะห่าง...
.
          ใขณะเดียวกัน เซี่ยซิงเฉิงที่รู้ว่าหยางโยวหมิงแต่งงานแล้ว ก็สับสนกับตัวเองว่าควรจะไปทางไหนดี
.
          ต้องพูดว่าเป็นนิยายวายแนววงการบันเทิงที่เราอยากอ่านมากๆ เล่มนึงก็ว่าได้ และหลังจากอ่านจบก็รู้สึกว่าอยากให้ทุกคนได้อ่าน เพราะมันไม่ใช่แนววงการบันเทิงลั้นลา นั่งอ่านคอมเม้นต์ชาวเน็ต หรือตัวเอกเล่นละครเรื่องนั้นเรื่องนี้แล้วต้องไปทำตัวเป็นขอทานหรือคนเก็บขยะเพื่อเข้าถึงอารมณ์การแสดง ฯลฯ เรียกว่าความคลิเช่ส่วนใหญ่ที่คุ้นเคยไม่ค่อยมีในนิยายเรื่องนี้เลยก็ได้
.
          ตัวเอก เซี่ยซิงเฉิง อยู่ในวงการบันเทิงมาหกปีแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังเป็นเหมือนดาราหน้าใหม่ รับเล่นแต่ละครไอดอล ผลงานกลางๆ ควงนักแสดงสาวระดับกลางๆ เหมือนกันมาหลายคน แต่นิสัยอย่างหนึ่งที่เป็นคือพอหมดความหวือหวาก็จะไม่สนใจในตัวแฟนแล้ว สามารถเลิกได้ง่ายๆ โดยไม่คิดอะไรมากด้วยซ้ำ
.
          แต่วันหนึ่งได้รับโอกาสจากผู้กำกับภาพยนตร์ชื่อดังในวงการให้ได้เล่นบทนำในหนังฟอร์มยักษ์กับนักแสดงที่มีชื่อเสียง สำหรับตัวเอกก็ถือเป็นโอกาสที่ไม่ได้มาง่ายๆ แต่การันตีได้ว่าบทนี้จะทำให้เขามีชื่อเสียงขึ้นมาแน่นอน แต่หนังเรื่องนี้อาจไม่ได้ฉายในประเทศเพราะเป็นหนังชายรักชาย
.
          แต่สุดท้ายตัวเอกก็รับเล่นและได้เจอกับตัวเอกชายอีกคนในเรื่องคือหยางโยวหมิง
.
          หยางโยวหมิงเป็นดาราชายดาวค้างฟ้า เพิ่งแต่งงานกับดาราสาวที่ถูกมองว่าหน้าตาสวยแต่เล่นแข็งไม่ได้เรื่องไปราวๆ สองปี จะด้วยเพราะอินบทบาทหรืออะไรก็ตาม เซี่ยซิงเฉิงพบว่าตัวเองค่อยๆ ถลำลึกไปกับหยางโยวหมิงในทุกๆ ที แต่ถึงอย่างนั้นก็แยกไม่ออกว่าที่แท้แล้วเขาหลงใหลในตัวหยางโยวหมิงหรือตัวละครที่หยางโยวหมิงแสดงกันแน่
.
          เราชอบประเด็นที่ว่า "คุณชอบผม หรือคุณชอบตัวละครที่ผมเล่น" มากๆ เนื้อหาต้องบอกเลยว่าหน่วง ขม แต่ไม่ใช่ขมปี๋ มันเป็นโทนของเรื่องที่ตัวละครจะค่อยๆ ถูกกดถ่วงลงไปกับความสับสนและเส้นข้ามบางอย่างที่คนสองคนไม่อาจข้ามไปได้ ต่อให้พวกเขาเปิดใจให้กันและกัน แต่ก็ยังมีปัญหารุมเร้าและความกังวลว่า "มันจะรอดเหรอ" เข้ามา เรื่องที่ว่าใครกันแน่ที่หลงใหลในตัวละครที่อีกฝ่ายแสดง ครอบครัวกับการคัมเอ้าต์ แล้วก็อีกหลายๆ อย่าง ซึ่งเป็นสิ่งที่เรียลมากๆ เพราะไม่ใช่ว่า โอเค เราสองคนรักกัน แล้วทุกอย่างรอบข้างมันจะไปได้สวย บางครั้งแค่รักก็ไม่พอ
.
          มันเป็นความรักของผู้ใหญ่กับคนที่ขยับก้าวเตรียมจะเป็นผู้ใหญ่ นิยายเรื่องนี้ age gap นับสิบปีเลยแหละ และพระเอกก็แต่งงานแล้ว (แต่บอกได้ตรงนี้ให้สบายใจกัน ว่าความสัมพันธ์สามีภรรยาระหองหะแหง และก่อนจะเข้ามาเจอตัวเอก พระเอกก็หย่าไปแล้ว) ตัวพระเอกเองก็ระแวดระวังเพราะกลัวรักครั้งใหม่จะไม่เป็นไปดังหวังและพังลงอีกครั้ง ส่วนตัวเอกก็พุ่งชนทุกอย่างแบบไม่คำนึงถึงผลเสียใดๆ ทั้งสิ้นตามแบบคนอายุน้อย จะว่าไปก็เป็นคู่ที่ลงตัวมากๆ คู่หนึ่งเหมือนกันในแง่ของความต่างที่ลงตัว
.
          เรื่องเดียวที่ติดคือเราพบว่าตัวเอกเปลี่ยนมารักชอบคนเพศเดียวกันได้ง่ายไปหน่อย เนื้อหาปูพื้นไว้ตั้งแต่ต้นเรื่องว่าตัวเอกคบผู้หญิงมาหลายคน ชอบผู้หญิงมาตลอด แต่พอมาเจอพระเอกกลายเป็นว่าไม่มีสับสนเลยว่าเอ๊ะชั้นชอบผู้ชายจริงเหรอ ตรงนี้แอบติดๆ นึดหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้ส่งผลอะไรในภาพรวม
.
          อีกจุดที่น่าชื่นชมคือนิยายไม่มีประเด็นคนรักเก่ามาตามราวี นิยายพล็อตประมาณนี้ส่วนใหญ่ชอบเขียนให้คนรักเก่าคอยมาสร้างความร้าวฉานหรือตามกลั่นแกล้งตัวเอก แต่เรื่องนี้ไม่ใช่เลย ตอนแรกก็มีระวังๆ กันแหละตามประสาอ่ะนะ แต่สุดท้ายเราก็ชอบความสัมพันธ์ของเมียเก่าเมียใหม่คู่นี้จัง (แต่พระเอกอ่ะตึงๆ เหมือนเดิม ประมาณว่าเธอจะมายุ่งกับแฟนใหม่ชั้นทำไม 5555)
.
          เชียร์ให้ทุกคนลอง หน่วงๆ ช่วงเล่มแรก ขมๆ ช่วงเล่มสอง ลงตัวในช่วงเล่มสาม แต่ก็อยากเอาใจช่วยทั้งสองคนอยู่ดี
.