เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Dear My Internship DiaryTonliew Suparat
Chapter 0: คุยกันสักนิด
  • 14/5/2565 เวลา 17.52 น.

    สวัสดีไดอารี่ ตามจริงแล้วฉันไม่ใช่คนที่ถนัดเขียนอะไรแบบนี้เลย ที่ผ่านมาก็ไม่เคยเขียนไดอารี่อย่างจริงจังได้สำเร็จเลยสักครั้ง แต่ลองดูอีกครั้งก็ไม่เสียหายนี่นา (หวังว่านะ แต่ครั้งนี้ต้องสำเร็จสิ!)

    เรื่องมันมีอยู่ว่า ตัวฉันนั้นนิยามว่าตัวเองเป็นบุคคลประเภท "เป็ด" ฉันไม่รู้สึกว่าตนเองถนัดด้านไหนเป็นพิเศษ มันจึงยากไม่น้อยเลยที่จะมานั่งคิดว่าคนอย่างฉันเหมาะจะไปฝึกงานที่ไหน แต่ที่มั่นใจเลยแน่ ๆ อย่างหนึ่ง คือ ฉันเป็นคนที่รู้สึกสนุกสนานเวลาได้ทำงานร่วมกับผู้คน เท่านั้นล่ะฉันก็ปิ๊งไอเดียว่า ฝึกงานที่พิพิธภัณฑ์เด็กดีกว่า ! 

    สาเหตุที่ฉันเลือกฝึกงานที่นี่เพราะฉันจำได้ว่าสมัยประถมเคยไปทัศนศึกษาที่นั่น ตอนนั้นฉันรู้สึกสนุกมากถึงแม้ว่าจะไม่ได้ไปเดินดูจนครบทุกโซนก็ตาม แต่ความประทับใจในวันนั้นฉันก็ยังคงจำได้ดี อีกอย่างหนึ่งคือ ที่นี่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของฉันเท่าไร คงใช้เวลาเดินทางไปกลับในหนึ่งวันไม่มากนัก และฉันก็เชื่อว่าคงได้นำความรู้ที่เรียนมาตลอด 3 ปีมาประยุกต์ใช้ในการฝึกงานที่นี่ด้วย ทันที่ที่ตัดสินใจได้ฉันก็ตั้งเป้าหมายว่าจะฝึกงานที่นี่ให้ได้ ถึงแม้ว่าในขั้นตอนการทำเอกสารจะล่าช้าและเกิดปัญหาไปบ้าง แต่ฉันก็ต้องขอบคุณอาจารย์ พี่เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์เด็กและเพื่อน ๆ ของฉันอย่างมากที่คอยช่วยเหลือจนในที่สุดฉันก็จะได้ฝึกงานในสถานที่ที่ตั้งใจเอาไว้

    จนถึงตอนนี้ วินาทีที่กำลังนั่งพิมพ์อยู่นี้ ฉันก็ยังหยุดอมยิ้มดีใจไม่ได้ เอาเป็นว่าฉันหวังว่า ท่านผู้อ่านทุกท่านที่แวะเข้ามาพูดคุยกันจะอวยพรให้การฝึกงานของฉันผ่านไปด้วยดีตลอดช่วงเวลาการฝึกงานที่จะมาถึงนี้ 

                                                                                                                                  ด้วยรักและขอบคุณ
                                                                                                                                           ต้นหลิว

    ป.ล. ฉันสัญญาด้วยเกียรติของลูกเสือเนตรนารีว่าจะเข้ามาอัพเดท Blog นี้อย่างสม่ำเสมอที่สุดเท่าที่จะทำได้ 
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in