อารมณ์ร้อนบ้าดีเดือดนั้นจะปะทุมากขึ้นเมื่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีความกดดันสูง เปรียบกับการทดลองทางวิทยาศาสตร์ ก็เหมือนกับการดำดิ่งลงไปในถ้ำใต้ดินเพื่อไปต้มน้ำสักหนึ่งกาให้เดือด ยิ่งกดดันมากน้ำก็ยิ่งเดือดพล่านและรุนแรงมากกว่าน้ำเดือดที่ระดับพื้นดิน อย่าแปลกใจเลยถ้ามนุษย์อย่างเราท่านจะรู้สึดหงุดหงิดในช่วงเวลาที่ถูกกดดัน

แม้ความกดดันจะผ่านพ้นไปแล้ว ก็ยังไม่แคล้วที่อุณหภูมิของน้ำร้อนจะยังคงอยู่ การผ่อนปรนจากจุดเดือดกลับไปสู่อุณหภูมิห้องย่อมต้องใช้เวลาที่มากเพียงพอ หากลองแอบมองและสังเกตความรู้สึกในจิตใจจะพบว่ามันไม่สามารถกลับมาเป็นปกติได้อย่างทันท่วงที จนกว่าจะพึงระลึกและตั้งสติให้คงมั่น เพื่อตัดขาดความกดดันที่เพิ่งผ่านพ้นไปให้หมดจรด และคงเหลือไว้เพียงแค่ภาพปัจจุบันที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง

ถ้าไม่มีความกดดันเลย มนุษย์เราก็เหมือนจะจู้จี้จุกจิกเอาได้ง่าย คล้ายกับเจ้านายที่ว่างงาน แล้วมัวแต่เอาเวลามาจับผิดลูกน้อง ความผิดเป็นของคนอื่นและได้แต่พยายามยกยอความดีขึ้นสู่ตัว คนจำพวกนี้มักจะหงุดหงิดใส่ในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องได้ง่าย และคงคล้ายกับการถือกาไปต้มน้ำเดือดไปยอดเขา แม้จะไม่มีความกดดัน แต่ก็ยังสามารถหาเรื่องให้เดือดพล่านได้เช่นกัน

ระยะห่างระหว่างจุดเดือดไปยังจุดเยือกแข็งช่างห่างไกลเกินกว่าการคาดคะเนด้วยความรู้สึก ด้วยเหตุนี้คนเรามักจมจ่ออยู่กับความเดือดดาลที่เกิดจากโทสะ อันเป็นกิเลสที่เราต่างยังละไม่ได้ ชีวิตประจำวันที่ต้องผ่านไปพบเจอเรื่องราวอันแสนหงุดหงิดที่ไม่คาดคิด ความขัดเคืองและความไม่พอใจที่เราต่างสั่งสมอารมณ์หมายด้วยพลังงานจากจิต มันจึงทำให้การเข้าถึงความสงบเงียบ ณ จุดเยือกแข็งนั้นช่างดูเบาบางและจางๆเกินกว่าจะเข้าถึง

เราจึงต้องคอยประคับประคองโมเลกุลของน้ำให้อยู่ในจุดสมดุล ไม่เดือดมากไปและไม่แข็งกร้าวจนเกินไปจนเกิดเป็นความรู้สึกไม่สบายกายไม่สบายใจเอง แม้ต้องแบกรับความกดดันขั้นสุดหรือเบาบาง การปรับตัวให้เป็นดั่งน้ำที่เจือจางจะทำให้ชีวิตของเราปราศจากโทสะที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในความรู้สึกประจำวัน