ถ้าย้อนไปสมัยเรียน ใครๆก็คงชินกับภาพเราใส่ชุดบอลโง่ๆลาก fitflop เน่าๆเดินเปาะแปะไปทั่วเชียงราก 

แต่พอเรียนจบ เข้าวัยทำงาน จะให้คีบ fitflop ไปออฟฟิศก็คงจะโดนเรียกปรับทัศนคติ บวกกับอยากได้รองเท้าผ้าใบสีขาวมานาน และ stan smith กำลังฮิต ก็เลยฝากหิ้ว stan smith สีขาวล้วนจากญี่ปุ่นมา 1 คู่ ขอไซส์ 6 US นะแก ไปวัดที่ช็อปมาแล้ว ใส่ได้ชัวร์ 

แล้วหลังจากนั้นไม่กี่วันโนติไลน์ก็เด้ง พร้อมข้อความว่าจัดรองเท้าในฝันมาให้เรียบร้อย แถมมีรูปส่งมาด้วยเฮ่ย 

ด้วยใจลิงโลด ก็รีบกดเข้าไปทันใดเพื่อที่จะพบว่าความจริงแล้ว...

มันผิดรุ่นอะ.....

นี่มัน superstar โว้ยยยย

แต่ไม่เป็นไร จะให้ย้อนกลับไป ABC Mart เจ้านั้นก็ต้องไปข้ามเมือง เอาน่า จะรุ่นไหนก็เหมือนกัน ขอแค่เป็นสีขาวล้วนน้องฝ้ายก็พอใจแล้วค่ะพี่ตา  ไม่ต้องลำบากไปเปลี่ยนให้หรอก

ในที่สุด ก็ถึงวันที่ได้รองเท้าในฝันมาอยู่ในมือซักที

หลังจากไปเอาของ พอกลับมาถึงบ้านปุ๊ป ด้วยความขี้เห่อก็เลยรีบลองด้วยใจลิงโลด (อีกแล้ว)

แล้วก็พบอีกว่า....

แม่งหลวมอะ หลวมสัดเลย พลาดได้ไงวะ ไปลองมาแล้วที่ช็อปมันต้องพอดีดิ

ก็เลยลองอ่านที่ลิ้นรองเท้าดีๆ จนเจอความจริงข้อที่สอง

ไอสัส นี่มัน 6US แต่ไซส์ผู้ชาย.......

สุดท้ายก็ต้องไปหาแผ่นรองในรองเท้ามาใส่ รัดเชือกให้แน่นขึ้นหน่อย แค่นี้ก็ใช้ได้สบายมาก ใส่เป็นสาวฮิปถ่ายรูปลงไอจีได้สบ๊าย !

ผ่านมาน่าจะซักปี ไม่ก็ปีกว่าๆ

วันนี้เพื่อนยืมรองเท้าใส่แปปนึง แล้วมันก็บอกว่า เห้ยฝ้ายใส่รองเท้าไซส์ใหญ่ว่ะ เลยอธิบายกลับไปว่าฝากซื้อแล้วได้ผิดไซส์น่ะ กูใส่แล้วก็หลวมๆเหมือนกัน ขนาดเอาแผ่นรองมาใส่แล้วยังหลวมอยู่เลยมึง

เอ๊ะ 

...อยู่ดีๆก็เอ๊ะขึ้นมาในใจ....

แล้วทำไมกูถึงทนใส่รองเท้าแบบหลวมๆเกือบทุกวันมาได้เป็นปีเนี่ย

เดินก็ไม่สบาย รุ่นในฝันรึก็ไม่ใช่ จะได้ก็แค่มันเป็นสีขาวล้วนเท่านั้นแหละ แถมตอนนี้น่าจะเรียกว่าเป็นสีเทาๆเหลืองๆน่าจะถูกกว่า

จะซื้อใหม่ก็ซื้อได้ แต่ไม่ซื้อซักที เพราะอะไรก็ไม่รู้  

รอเงินเดือนออกก่อนนะ ขอไปหารองเท้าที่พอดีมาใส่ดีกว่า