เกี่ยวกับบท
เก็น: มันน่าสนใจมากครับ มันเป็นมากกว่าแค่ตอนจบของละครตำรวจธรรมดา นั่นแหละคือลักษณะของบทคุณโนกิ นอกเหนือจากส่วนที่ทั้งสนุกทั้งเท่ของตำรวจแล้ว ก็ยังสอดแทรกนิสัยลึกๆของมนุษย์เอาไว้ ละครเรื่องนี้จึงแสดงเบื้องลึกของจิตใจคนไว้มากทีเดียวครับ
Q:ตอนประชุมกอง MIU404 ครั้งแรก คุณโนกิบอกว่าอยากเจอโฮชิโนะ เก็น ที่เล่นบทร้ายๆ? เก็น: ผมว่ามันดีมากเลยนะ ชิมะเป็นคนที่ยอดเยี่ยมแต่เขาก็ทำอะไรบ้าๆด้วยเหมือนกัน พูดจาห้วนๆและพูดประมาณว่าผมไม่เชื่อใจทั้งตัวเองทั้งคนอื่นแหละ ผมมีความสุขมากนะที่ได้เล่นบทนี้
โนกิซังเป็นหนึ่งในนักเขียนหายากแบบที่ให้นักแสดงรับผิดชอบกับบทเอง โดยพวกเขาได้รับอิทธิพลจากบทของเธอ ผมโชคดีจริงๆที่ได้เจอผู้เขียนบทที่รักและนับถือนักแสดงขนาดนี้
ก่อนเริ่มถ่ายทำ ผมได้ไปกินข้าวกับคุณโนกิ คุณอาราอิ (โปรดิวเซอร์) และคุณทสึกาฮาระ (ผู้กำกับ) ผมก็คิดตั้งแต่แรกแล้วว่านี่เป็นทีมที่สุดยอดมาก ตอนนั้นคุณโนกิบแกว่า “ฉันไม่ถือ มีอะไรก็มาคุยกันได้นะ” ก็เลยบอกไปว่าสงสัยบางอย่างในตอนที่ 1 พอดี และคุณทสึกาฮาระก็บอกว่าสงสัยอยู่เหมือนกัน หลังจากนั้นคุณโนกิก็ค้านพวกเราทั้งคู่ใหญ่เลย (ขำ)
เราก็เลยรู้สึกประมาณว่า ไหนว่าพูดอะไรก็ได้ไง!?! (ขำ) หลังจากนั้นก็คุยติดลมไม่เลิก และไปต่อกันที่บาร์ เถียงกันประมาณว่า “ตรงนี้ควรเป็นแบบนี้สิ” “ไม่นะ แบบนี้ต่างหาก” เป็นอะไรที่สนุกมาก เหมือนได้เรียนด้านภาพยนตร์ในมหาวิทยาลัยเลย
เพราะละครเรื่องนี้ได้งบเยอะ เราจะทำยังไงก็ได้ แน่อยู่แล้วว่าต้องคิดด้านธุรกิจกำไรขาดทุน แต่ที่เราเน้นคือเราต้องสร้างละครที่สนุก มันเยี่ยมมากที่เราสามารถคุยเรื่องบทอย่างออกรสได้ขนาดนั้น
ตอนผมทำเพลง ผมก็เป็นทั้งโปรดิวเซอร์ ผู้กำกับ และนักแสดง ดังนั้นผมเลยเข้าใจความสำคัญในการคิดแบบธุรกิจ และความยากที่จะกระตุ้นตัวเองให้สร้างสิ่งที่ทั้งสนุกทั้งดี
แต่ผมเชื่อว่าถ้ายังคงแรงกระตุ้นนั้นได้อยู่ คุณก็จะสามารถสร้างสิ่งที่จับใจผู้อื่นได้ ผมซาบซึ้งมากที่เห็นคน 3 คนพยายามจะทำสิ่งนั้นในโลกละครโทรทัศน์ ถึงนักแสดงจะเป็นเพียงแค่ปัจจัยหนึ่ง แต่ผมก็อยากจะสู้ไปพร้อมๆกับพวกเขา
มันต่างจากฝ่ายโปรดักชั่น ผมรู้สึกว่าความเป็นผู้นำและความชอบของผู้กำกับทสึกาฮาระเป็นจุดที่นำพวกเราไปได้ เวลามองตารางถ่ายทำของวัน ผมก็จะรู้สึกว่า จะถ่ายหมดนี่ในวันนี้หรอ? แต่ส่วนใหญ่พวกเรามักจะถ่ายจบเร็วกว่าตารางนั้นเสมอ
ผู้กำกับทสึกาฮาระมีวิจารณญาณที่ดี เธอไม่ได้สั่งว่าเราต้องแสดงแบบไหน แต่เธอไว้ใจให้เราแสดงจากสิ่งที่เรารู้สึกจริงๆ หรือจากที่เธอขอเอาไว้ เธอสามารถถ่ายฉากต่อไปโดยคงอารมณ์ของเรื่องได้อยู่ ถ้าถามผม ผมเชื่อวิจารณญาณของเธอ 100%
ผมได้คุยกับเธอว่าชิมะควรแสดงออกอย่างไรต่ออิบุกิ เพราะผมเคยร่วมงานกับโกมาก่อนในเรื่องโคโนะโดริ และพอเดาได้ว่าเขาจะต่อบทผมแบบไหน เราเข้าขากันได้ดี แต่เธอเสนอว่าอย่าเพิ่งดีกว่า
เธอบอกให้เราทำตัวเป็นน้ำกับน้ำมัน สำหรับละครคู่หูตำรวจ ยิ่งเจออะไรบ้าๆหรือได้ทะเลาะกันบ่อยๆยิ่งสนุก เราต้องสร้างความสัมพันธ์แบบถอยหลังเพื่อให้ดูไม่เข้าขากัน และผมก็ทึ่งมากที่เธอช่างชาญฉลาดที่ห้ามไม่ให้เราดูสนิทตั้งแต่แรก
ตัวอย่างเช่น ผู้กำกับจะคอยพูดประมาณว่า “อย่ายืนท่าเดียวกัน” เธอสั่งแม้แต่วิธีที่เราขยับร่างกาย บางทีก็จะบอกว่า “ถ้ายืนห่างกันจะดีกว่านะ” เพราะเธอให้ความสำคัญกับบริบทที่แสดงออกมาในฉากมาก
เกี่ยวกับอายาโนะ โก
จุดที่คาดไม่ถึงเสมอของเขาคือเป็นคนที่ทำงานด้วยแล้วสนุกมาก และเป็นคนที่ทำสิ่งที่อยากทำเร็วมากเช่นเดียวกัน พลังงานฉับพลันของโกคุงถูกถ่ายทอดออกมาในบทของอิบุกิอย่างดีทีเดียว
ผมว่าจุดที่สนุกของละครคู่หูตำรวจ คือการเป็นคู่หูที่เข้าใจกันโดยไม่ต้องพูดอะไรเยอะ แต่ยังแสดงไม่ถึงจุดนั้นสักที อย่างทีผมบอกไปว่าตอนนี้ยังเข้าขากันดีไม่ได้ ผมจึงตื่นเต้นจนกว่าจะถึงเวลานั้นที่เราจะได้ถ่ายตอนต่อๆไปไปด้วยกันมากขึ้น
แต่ผมเชื่อว่าถ้ายังคงแรงกระตุ้นนั้นได้อยู่ คุณก็จะสามารถสร้างสิ่งที่จับใจผู้อื่นได้ ผมซาบซึ้งมากที่เห็นคน 3 คนพยายามจะทำสิ่งนั้นในโลกละครโทรทัศน์ ถึงนักแสดงจะเป็นเพียงแค่ปัจจัยหนึ่ง แต่ผมก็อยากจะสู้ไปพร้อมๆกับพวกเขา
มันต่างจากฝ่ายโปรดักชั่น ผมรู้สึกว่าความเป็นผู้นำและความชอบของผู้กำกับทสึกาฮาระเป็นจุดที่นำพวกเราไปได้ เวลามองตารางถ่ายทำของวัน ผมก็จะรู้สึกว่า จะถ่ายหมดนี่ในวันนี้หรอ? แต่ส่วนใหญ่พวกเรามักจะถ่ายจบเร็วกว่าตารางนั้นเสมอ 
ผมว่าจุดที่สนุกของละครคู่หูตำรวจ คือการเป็นคู่หูที่เข้าใจกันโดยไม่ต้องพูดอะไรเยอะ แต่ยังแสดงไม่ถึงจุดนั้นสักที อย่างทีผมบอกไปว่าตอนนี้ยังเข้าขากันดีไม่ได้ ผมจึงตื่นเต้นจนกว่าจะถึงเวลานั้นที่เราจะได้ถ่ายตอนต่อๆไปไปด้วยกันมากขึ้น
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in