เราค่อนข้างชอบวันนี้นะ มันเป็นวันอาทิตย์ธรรมดา ที่ตื่นขึ้นมาช่วยแม่ทำกับข้าว กินข้าวต้มด้วยกัน มันเป็นเรื่องธรรมดาๆที่เราอยากให้มันอยู่กับเราตลอดไป 

ตอนเช้าเราก็ไปเรียน เรียนเคมีจบแล้วล่ะ! เรียนมาหลายเดือนแล้ว เป็นสัญญาณของเดือนใหม่ที่ดีจริงๆว่าไหม

ตอนบ่ายเราไปเรียนสังคม มีความสุขดี :) พี่ต้นคูณใจดีเหมือนเดิม 

วันนี้เรากินไปเยอะมากๆ แต่เราอาจะทำบ่อยจนกระเพาะเราขยาย เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยอึดอัดเวลากินเยอะกินเเยะแล้วหล่ะ ถือเป็นเรื่องดีมั้ยน้า ._. 

แม่ไปเลือกกระเป๋าเรียนพิเศษให้น้อง ไหงมีของเรามาด้วยกันเฉย ฮ่าๆ แม่ก็ใจดีแบบนี้ตลอด น่ารักที่สุดในโลกเลย ^o^

กลับมามีดนตรีในสวน ไปเลือกหนังสือ เจอสมุดด้วย สมุดแบบที่ใช้โน้ตย่อตอนมอสาม ชอบมากๆเลย ดีใจจัง

มีคอนเสิร์ต เจ้าชวิชไปขึ้นร้องเพลงด้วย เรากินขนม โดนัทของเจ้ารูมเมทอร่อยมากๆเลย ชอบๆ          ไอติมกะทิก็อร่อย แซลมอนที่ปกติเฉยๆวันนี้ก็อร่อยขึ้นมา 

ฟังเพลงไปหน่อย ฝนก็เทลงมาเลย ตอนนั่งรถกลับมาแสงแดดยังแยงตาอยู่แท้ๆ แต่เราน่ะ ชอบนะ ฝนตกเย็นๆ กับท้องฟ้าตอนเย็นสีเหลือง ร้องเพลงที่ชอบไปกับลี่ เห็นนะว่าแอบมองเรา ชอบเราหรอ หื้ยๆ มีความสุขจัง 

 อยากจะเก็บรอยยิ้มของตัวเองตอนนั้นเก็บใส่กล่องไว้ พอวันไหนหลอดพลังความสุขของใจเราเกิดน้อย เราจะได้เอารอยยิ้มของเราในช่วงเวลานั้นเติมลงไป 

มีเพลงนึง ทำให้เราคิดถึงเพื่อนเก่าคนนึงขึ้นมา คิดถึงจัง คิดถึงตอนนั้นเนอะ อยากย้อนกลับไปเริ่มใหม่ อยากรู้จักแกให้ดีกว่านี้ อยากคุยกับแกเหมือนเดิมอีกครั้ง แค่แปปเดียวก็ยังดี 

มีเพลงหลายเพลงเราไม่รู้จักเลยออกมาก่อน ไปโรงอาหาร ไม่รู้เหมือนกัน เราไม่อยากอ้อม เราอยากเปียกๆไปเลย เลยตรงไปเลย

รู้สึกสีของเรามันจางลงอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกมันฟุ้งๆ รู้สึกเหมือนจะเสียใจ ทั้งรู้สึกไม่สำคัญปนๆกับรู้สึกผิดกับพ่อแม่ที่ตากฝน พ่อต้องไม่ชอบแน่เลย ._.

เรื่องดีอย่างเกือบสุดท้าย เราได้กินชมพู่ถุงเล็กถุงสุดท้าย ตอนนั้นเราไม่รู้คิดอะไรเหมือนกัน ไปคิดว่าเรานี่เหมือนเศษที่ไม่มีใครต้องการเหมือนชมพู่ที่เหลือเลยเนอะ แต่ไม่หรอก 

ทุกสิ่งทุกอย่างมีคุณค่าในตัวของมัน ชมพู่ถึงจะถุงเล็ก แต่เราก็อยากกินมากๆเพราะที่ร้านผลไม้ไม่มีชมพู่มาเป็นอาทิตย์แล้ว

เราก็คงเหมือนกันแหละ 

เนอะ ;)

เรื่องยังไม่สุดท้าย เราเจอคุณที่มินิมาร์ท ไม่อยากจะบอกเลยว่าเราน่ะ มีตาวิเศษ ที่จะเห็นคุณได้อย่างรวดเร็วมากๆ เหมือนมีเรดาร์ติด เรามั่นใจเลย เราเห็นคุณก่อนที่คุณจะเห็นเราแน่ๆอ่ะ 

แต่เราก็ทำเฉยทุกครั้ง ทำเหมือนไม่เห็นทุกครั้ง

แง ขอโทษนะ 

แล้วเราก็ขึ้นหอมาเล่าให้ฟังนี่แหละ ใกล้จบแล้ว

สุดท้ายจริงๆ เรื่องดีๆสุดท้ายของวันนี้ เราขอให้มันเป็นเรื่องดีๆที่ไม่ได้เกิดขึ้นกับเราหรอก 

เราอยากให้คนทั้ง 13 ปลอดภัยออกมาซักที ขอให้อะไรก็ตาม ช่วยเขาออกมา ขอให้เขาปลอดภัย 

รวมทั้งเจ้าหน้าที่ที่ทำงานอย่างหนักมาตลอด ปลอดภัยออกมาด้วยกันนะ

จบแล้วล่ะ 

ขอให้ทุกคนมีวันดีๆ หรือมีความสุขกับวันธรรมดาก็ได้ 

ถ้าวันไหนมันแย่ ขอให้อดทน ร้องไห้ก็ได้ อ่อนแอบ้างก็ได้ คงไม่มีใครที่จะเข้มแข็งตลอดเวลา แล้วพอนอนหลับแล้วตื่นขึ้นเช้าวันใหม่ เรื่องแย่ที่สุดในโลกของเมื่อวาน ในวันนี้มันอาจจะแย่น้อยลง 

ไม่ว่าเรื่องอะไร  ทั้งเรื่องดีและไม่ดี ทุกอย่างจะผ่านไปนะ

บางทีโลกมันอาจจะไม่ได้แย่ขนาดนั้น 

ทุกๆวัน ทุกคนต่างเติบโตขึ้นทุกวันในแบบของตัวเอง ในแต่ละวัน เราต่างเรียนรู้เรื่องต่างๆ

แต่ขออย่าลืมเรียนรู้เรื่องหนึ่ง

ที่จะเรียนรู้ที่จะมีความสุขกับโลกใบนี้