เราว่าถ้าได้เห็นรูปปั๊บ บางคนต้องรู้ปุ๊บแน่เลยว่าที่นี่คือมออะไร

มอหก!
...ไม่ตลก

แสดงว่าคนที่รู้ต้องอยู่ที่เดียวกับเราแน่นอนเลยไม่งั้นไม่รู้หรอก ฮ่าๆๆๆๆ (แหน่ะ! สวัสดี)

 

หลังจากไปเที่ยวด้านนอกมาเสียเยอะตอนนี้ก็ถึงด้านในบ้างแล้ว ในมอนั่นเอง

เรารู้สึกว่ามอเรามันก็มีมุมสวยๆเยอะเนอะ ลองหาที่ถ่ายเล่นกันดีกว่า ไปกับเพื่อนอีกสองคน

วันนั้นรู้สึกว่าจะว่างๆเนื่องจากมีเรียนวิชาพละ แต่จำไม่ได้ว่ารอเรียนหรือเรียนเสร็จแล้ว

แต่น่าจะเป็นรอเรียน เอ๊ะหรือรอเรือ... 

ไม่ตลก!

เป็นคนที่หลงไหลในระหว่างตึกมากๆ ถ่ายมุมแบบนี้บ่อยเหมือนกัน พึ่งรู้ตัว

บึงบัวเขียวขจีที่หน้ามอ (หมายถึงมันอยู่ส่วนหน้ามอ ฮ่าๆ)

        เราว่าบึงบัวสีเขียวนี้จะสวยสุดตอนที่น้ำไม่เยอะไม่น้อยเกินไป มันพอจะเห็นบัวทั้งที่ใบพ้นน้ำ และใบที่ลอยอยู่บนผิวน้ำ เห็นก้านบัวด้วย บางใบก็โคตรใหญ บางใบก็เหมือนกำลังเติบโต เคยแอบคิดว่าใบใหญ่ใบหนึ่ง ถ้าเอาไปห่อข้าวจะได้กี่ห่อ ฮ่าๆๆๆๆ

        และนอกจากบัวแล้ว บ่อนี้ยังมีพี่เฮียอีกด้วย วันดีคืนดี เดินกลับบ้านมัวแต่จ้องโทรศัพท์ เงยหน้ามาพี่เฮียก็จอดแลบลิ้นเส้นๆ อยู่ข้างหน้าแล้ว เดินตีโค้งแทบไม่ทัน รถก็จะชน กลัวก็กลัว... ด้วยสภาพแวดล้อมรอบบึง มันทำให้มองได้ยากจริงๆ ว่าพี่เฮียซ่อนอยู่ตรงไหนบ้าง กลัวเหลือเกินว่าจะอารมณ์ไม่ดีแล้วพุ่งมาชน

        มีใครยังไม่เคยเข้าไปในนี้ไหม วันนั้นเข้าไปครั้งแรก นั่งเล่นอยู่นานเลยล่ะ ชอบมากๆ ไม่ไหวแล้ว ยิ่งถ่ายออกมาแบบนี้ มันเลยรู้สึกว่ามันเก่าๆ ร่มรื่น เย็นๆ ดี อิจฉาที่มีมุมนี้ในตึกจังเลย มันชวนให้สบายใจและอยากมาเรียนมากนะ อยากให้ทุกตึกเรียนมีมุมแบบนี้จังเลย ต้นไม้เขียวๆ เยอะดี