-นักสะสมดวงดาว-
เด็กหญิงผมหยักศกมักใช้ช่วงเวลาย่ามพระอาทิตย์ลาลับผืนฟ้า นั่งเหม่อลอยอยู่ที่ขอบหน้าต่างเคล้าคลอเสียงเพลงจากทรานซิสเตอร์ เธอแหงนหน้าขึ้นไปยังทิศทางเบื้องบน เอนเอียงใบหน้าซบลงกับผ้าม่านสีตุ่น ดวงตาภายใต้แว่นทรงกลมจับจ้องอยู่ที่ดาวดวงใหญ่ประจำเมืองอันพราวระยับ ลูบไล้สายตาไปตามแสงขาวที่บ้างเด่นชัด บ้างริบหรี่ ในความสงบของค่ำคืน เธอทำเพียงหยิบขวดโหลใสอันว่างเปล่า เปิดฝาไม้สีอ่อน และยื่นขวดโหลจนสุดแขนไปยังองศาเดียวกับดวงดาว
เธอหลงใหลในรูปทรงของดวงดาว ที่บ้างเป็นทรงกลม บ้างเป็นแฉกเหลี่ยม
เธอหลงใหลในแสงขาวที่ช่างทอประกายพราวระยับ
เธอหลงใหลในรอบวงโคจรของดวงดาวที่ช่างน่าอัศจรรย์ใจ
แต่เธอรู้ดีว่าดวงดาวควรอยู่เคียงคู่ฟากฟ้าสีถ่าน
เธอจึงทำเพียงสะสมความงามงดเหล่านั้นไว้ใน "ขวดโหลแห่งความทรงจำ"
.
เปื่อย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in