“แต่งงานกันมั้ย”

สิบนาฬิกาแล้ว ทั้งคู่ยังคงนอนเบียดกันอยู่บนเตียง
“หื้อ?”
แบคฮยอนยังตื่นไม่เต็มตา แต่เขาได้ยินคำถามนั้นอย่างชัดเจน
“เอาอย่างงั้นก็ได้”
ชานยอลยิ้มกว้างแม้เสียงนั้นจะงัวเงียสุดๆ 
เขานึกย้อนไปถึงเมื่อวาน
แมว แผ่นเสียง และกลิ่นเทียนหอม
มันไม่ใช่เดตแรกของพวกเขา
ไม่ใช่วันสำคัญของใครคนใด
และไม่ใช่วันครบรอบของความสัมพันธ์
เพราะพวกเขาไม่ได้คบกัน
ชานยอลชอบที่ได้สิ่งต่างๆ กับแบคฮยอน
แบคฮยอนชอบที่จะได้เจอหน้าและพูดคุยกับเขา
และเราชอบและมีความสุขที่ได้กอดหรือจูบกัน
แต่กลับไม่มีใครตั้งขื่อให้ความสัมพันธ์นี้
ชานยอลหอมหน้าผากคนในอ้อมแขน
แบคฮยอนขยับตัวเข้าซุกอกเขา
คงเพราะทุกอย่างมันชัดเจนมาตั้งแต่ต้น
วันที่แบคฮยอนได้ยินเสียงของเขาท่ามกลางความวุ่นวายของตลาดกลางคืน
วันที่เขามองเห็นอีกคนชัดเจนท่ามกลางผู้คนมากมาย
ความรู้สึกพิเศษที่เด่นชัดออกมาจากสายตา
การกระทำที่คอยช่วยเหลือและให้กำลังใจ
สองปีแล้วที่ยังไม่มีใครหนีกันไปไหน
“ให้ผมเร่งฮีตเตอร์มั้ย”
ชานยอลมองไปรอบๆ ห้องที่ถูกจัดเสียใหม่โดยคนตัวเล็ก
เดตเมื่อวานคือครั้งที่นับไม่ถ้วน
แบคฮยอนเลือกที่จะมาที่ห้องแคบๆ ของเขา
เราให้เวลาทั้งวันในการทำความสะอาดและจัดระเบียบข้าวของเสียใหม่
“ห้องคุณไม่รกแล้ว แบบนี้ผมก็มาอยู่ที่นี่บ่อยๆ ได้แล้ว”
ชานยอลแอบคิดอยู่เหมือนกันว่าแบคฮยอนอาจจะได้รับความเจ้าเล่ห์มาจากแมวแถวนี้
“ไม่เป็นไร”
แบคฮยอนส่ายหน้าทั้งที่ยังซุกกับแผงอกเขาอยู่
อ่า ชานยอลมั่นใจว่าเขาชอบบรรยากาศแบบนี้จริงๆ แล้วล่ะ
ในตอนที่เราช่วยกันทำอาหาร
ช่วยกันซักผ้า
ช่วยกันแปรงขนให้บีโทเฟ่น
มันช่างเป็นเวลาแห่งความสุขที่เกิดขึ้นใกล้ๆ ตัว
จากคนที่กำลังตอนอยู่ใกล้ๆ เขา
คนที่เขาอยากใช้ชีวิตไปด้วยกัน
“คิดเรื่องแต่งงานอยู่หรอ”
แบคฮยอนเงยหน้าจากแผงอกมามองหน้าเจ้าของมันแทน
“ไม่เชิงหรอก”
“แต่งงานแล้วต้องอยู่ด้วยกันนะ”
“แน่นอน”
“อยู่ด้วยกันแล้วห้ามทำบ้านรกนะ”
“…”
“คิกๆๆ”
เขาตลกสีหน้าที่กำลังเหมือนชั่งใจอยู่ของชานยอลจริงๆ
“ผมจะพยายาม”
“งั้นเราไปหาซื้อห้องพักใหม่กันมั้ย”
“ได้สิ แต่ขอไม่ใหญ่มากนะ ผมอยากมีคุณอยู่ในสายตาตลอดเวลา
“แหม เขินเลยนะนี่”
“หึๆๆ”
ทั้งคู่กอดรัด หยอกล้อ และพูดคุยเรื่องแต่งงานของพวกเขาจนถึงเที่ยงวัน
“…คุณจะยอมรับชายคนนี้เป็นสามีหรือไม่” 
ชานยอลจรดนิ้วโป้วกับนิ้วชี้เข้าด้วยกัน เลื่อนนิ้วชี้ไปยังโคนนิ้วโป้งให้รูตรงกลางเล็กลง
“รับครับ”
แบคฮยอนใช้นิ้วนางข้างซ้ายของตนสอดเข้าไปในแหวน
แหวนแฮนด์เมดที่ชานยอลเพิ่งคิดและทำมันขึ้นมาจากนิ้วตัวเอง
“…เชิญเจ้าบ่าวจูบเจ้าสาวได้”
เป็นแบคฮยอนที่พูดประโยคนั้น
เขาพลิกตัวขึ้นไปนอนทับคนตัวใหญ่แล้วหลับตารอจุมพิตจากเจ้าบ่าว
ชานยอลชักไม่มั่นใจแล้วว่าเจ้าบ่าวจะหยุดอยู่แค่การจูบเจ้าสาวจริงๆ

จบบริบูรณ์.