ถึง คุณเกลียดหมา ไม่เข้าเรื่อง

      ฉันแปลกใจที่ว่า ทำไมคุณเกลียดหมาถึงเกลียดหมาได้ขนาดนี้ เพราะจากที่ฉันฟัง คล้ายกับว่า คุณเกลียดหมามีความสับสนระหว่างว่า “จะดีกับหมา” หรือ “จะเกลียดหมา” ดี แต่สำหรับฉัน คุณลองฟังเรื่องที่ฉันจะเล่าให้คุณฟังในขณะนี้ค่ะ เผื่อความรู้สึกเกลียดหมาจะน้อยลง

     การเกลียดหมามีหลายอย่างค่ะ และฉันคิดว่า ที่คุณเกลียดหมานั้น เพราะยังไม่รู้ถึงคุณค่าและข้อดีของหมาค่ะ ดังนั้น วันนี้ ฉันมาเล่าสู่กันฟังแล้ว เผื่อคุณจะพบข้อดีของหมาค่ะ

    ฉันนำหนังสือเล่ม “เรื่องของหมา” ของคุณ ส.พลายน้อย มาให้คุณเกลียดหมาอ่านค่ะ เพราะเมื่อคุณเกลียดหมาอ่านแล้วจะพบคุณค่าของหมาและคุณงามความดีของหมาอีกหลายประการ และเมื่อคุณอ่านจนจบ คุณจะพบว่า หมามีข้อดีอยู่หลายประการ และหนังสือเล่มนี้มีเรื่องสั้นหลายๆเรื่องมาให้อ่าน ดังนั้น ฉันขอยกตัวอย่างบางเรื่องมาเล่าสู่กันฟังค่ะ

     ย่าเหลเป็นสุนัขทรงเลี้ยงในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ย่าเหลเป็นหมาที่ทำตัวสุภาพ เรียบร้อย อ่อนน้อมถ่อมตน และซื่อสัตย์กับพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเป็นอย่างมาก และมันหมอบแทบเท้าท่านตลอด แต่จนกระทั่งวันหนึ่ง มันถูกยิงตายจากใครก็ไม่มีใครรู้ (แต่มีการสันนิษฐานว่า การอิจฉา คือ อิจฉาแม้กระทั่งหมา) เรื่องนี้อ่านที่ใดทำให้นึกถึงคำพูดเจ้าคุณนรท่านพูดว่า “อย่าทำตัวเด่นจะเป็นภัย” เพราะนี้แค่เป็นสุนัข ยังถูกคนปองร้ายจากความอิจฉาริษยาได้ แล้วคนเล่า จะไม่ยิ่งกว่านี้หรือ (เรื่องราวในตอนนี้เตือนใจได้ทั้งคนและหมาเป็นอย่างดี)

“เพื่อนเป็นเยี่ยงอย่างมิตรสนิทยิ่ง

ภักดีจริงต่อกูอยู่เต็มที่

แม้คนใดเป็นได้อย่างเพื่อนนี้

ก็ควรนับว่าดีที่สุดเอย”

- พระราชนิพนธ์อนุสรณ์ของย่าเหล -

    ชาวเปอร์เซียเป็นชาติที่ยกย่องหมามากกว่าสัตว์อื่น และถือว่า หมาเป็นสัตว์สำคัญในครอบครัว เพราะหมาเป็นทั้งเพื่อนที่น่ารัก เพื่อนเฝ้ายาม เพื่อนอยู่เคียงข้าง และชาวเปอร์เซียเปรียบปากคนกับหมานั้นว่า “บุคคลใดชอบกล่าวด่าว่าร้ายคนอื่นนั้นหรือกล่าวเท็จเล่า ย่อมไม่ดี เพราะคนจะไม่เชื่อถือ” อย่างเช่นคำกลอนที่กล่าวว่า

“อนึ่งสุนัขมักเฝ้าแต่เห่าหอน

อย่าขู่ค่อนด่าว่าอัชฌาสัย

เสียสง่าราศีมักมีภัย

คนมิได้ยำเยงเกรงวาจา”

     เรื่องราวถัดไปนี้ก็คือ เรื่องราวของฮาจิโกะ “หมากตัญญูของญี่ปุ่น” ที่เจ้าหมาตัวนี้รอคอยนายตลอดเวลาจนมันตาย ไม่ว่า จะฤดูกาลไหน มันก็ยังมีความซื่อสัตย์ จริงใจที่จะมอบให้นายเพียงผู้เดียว และเมื่อมันตายแล้ว คนก็นำเจ้าฮาจิโกะ มาเป็นอนุสรณ์เตือนใจคนรุ่นหลัง ถึงความซื่อสัตย์ว่า เป็นสิ่งดีงาม แต่หากอสัตย์นั้นเล่า ย่อมไม่ดี

     และสุดท้ายจะมีการกล่าวถึงหมาอยู่สามจำพวกที่ประกอบด้วย “หมากลางถนน” “หมาบ้าน” และ “หมาวัด” หมาบ้านย่อมเป็นหมาที่ดีสุดเพราะมีคนเลี้ยง ส่วนหมาอีกสองจำพวกเล่าย่อมไม่ได้มีใครเลี้ยงแต่ด้วยทุกประการ แต่เพราะเหตุใด หมาพวกนั้นกลับไม่เคยย่อท้อต่ออุปสรรคหรือไม่เคยมีเสียงบ่นต่อชะตากรรมเลย เพราะความเป็นหมานั้น ทำให้พวกมันเป็นเฉกเช่นนี้ แล้วคนเล่า เรามีสมองที่ดีกว่าหมา เหตุใด เราถึงบ่นกับชะตากรรมตัวเอง

          “หมาใดตัวร้ายขบ       บาทา

     อย่าขบตอบต่อหมา           อย่าขึ้ง

     ทรชนชาติช่วงทา-             รุณโทษ

     อย่าโกรธอย่าหน้าบึ้ง         ตอบถ้อยถือความ”

- พระนิพนธ์ของ สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ 

กรมพระยาเดชาดิศร -

     ฉันเชื่อว่า คุณเกลียดหมาจะเริ่มเห็นมุมมองใหม่ๆของหมาจากเรื่องนี้ และทำให้คุณกลับมาเห็นคุณค่าของหมาได้ในที่สุดค่ะ ฉันขอให้คุณเกลียดหมาเปิดใจกว้างๆอ่าน แล้วคุณจะหลงรักหมาได้อย่างง่ายค่ะ

“หมาเป็นหมา เปรียบดั่งที่ คนเป็นคน

ใครไม่ค้น ไม่ทำตัว ให้เป็นหมา

ที่หมายถึง หมาชั่วร้าย และคลับคลา

ทำตัวหนา ตัวร้ายกว่า เกินเป็นคน”

ป.ล. ฉันอยากให้คุณเกลียดหมาลองนึกว่า “หมาก็ไม่ต่างจากคน” มีทั้งทำให้เรา “ชอบ” และ “ไม่ชอบ” แต่ถ้าหากเรามองด้านดีของหมาบ้าง ก็คงไม่ทำให้โลกมันลดความบิดเบี้ยวไปหรอก แต่มันกลับทำให้โลกของคุณเกลียดหมาเป็นโลกในแง่ดีและย่อมเป็นคุณกับตัวของคุณเกลียดหมาเองค่ะ

จาก คนที่รักหมา

LOOK A BREATHE