รูปภาพนี้ หนังสือที่ผลิตโดยสำนักพิมพ์ Bunlue

“’แม่สอนขมิ้นว่า

ความสุขของการให้ยิ่งใหญ่เสมอ”

“ชีวิตฉัน เดินทาง มาถึงที่

ถึงแห่งนี้ นั้นคือ กรุงเทพจ้า

ตัวขมิ้น เดินทาง มาถึงหนา

พบดีว่า ชีวิต มีสนุก”

     เรื่องนี้สนุกมากค่ะ เป็นเรื่องราวชีวิตของขมิ้นที่เดินทางจากต่างจังหวัดมาทำงานที่กรุงเทพฯและขมิ้นเจอทั้งเพื่อนที่ดี หัวหน้างานบ่นและงานที่เหนื่อยแสนโหด 

รูปภาพนี้ แอบบี้อ่านเรื่องนี้แล้วผมชอบมากครับ 

ถึงแม้เลือดจะไหลเข้าไปเลี้ยงสมองผมไม่ได้มาก 

แต่ผมก็ไม่ผิดหวังเลยครับ สำหรับเรื่องนี้

     และในระหว่างที่อ่าน เราจะได้พบกับคำสอนของแม่ของขมิ้นโดยเป็นคำสอนที่น่ารัก และคำสอนที่มองโลกในแง่ดี ทำให้อ่านไป ก็อมยิ้มไปกับคุณแม่ของขมิ้น

“แม่สอนเสมอว่า อย่าสำคัญว่าตัวเองยิ่งใหญ่”

รูปภาพนี้ ขมิ้นผู้น่ารัก

     ขมิ้นเป็นลูกคนเดียวที่มีแม่เป็นนักเขียนและพ่อเป็นสถาปนิก ดังนั้น หลังจากขมิ้นเรียนจบ ขมิ้นเลยอยากไปหางานที่กรุงเทพฯ ซึ่งครั้งแรกทั้งพ่อแม่ไม่เห็นด้วย แต่สุดท้ายก็ยอมปล่อยเธอไป

     ขมิ้นมาเช่าหอแถวลาดพร้าว ตอนแรกที่มาถึงกรุงเทพฯ แท็กซี่ส่วนใหญ่ไม่ยอมรับโดยสาร เพราะหลากหลายเหตุผล เช่นเดียวกับวินมอเตอร์ไซค์รับจ้าง และในขณะที่หางานอยู่นั้น ขมิ้นได้เพื่อนใหม่คือ จิ้งจกกับนก

    ขมิ้นส่งไปบอกแม่ว่าได้เพื่อนใหม่แล้ว และในไม่ช้า ขมิ้นได้งานในสำนักพิมพ์ ซึ่งเป็นงานที่ขมิ้นชอบ และขมิ้นคิดว่า ตัวเธอทำได้ดี แต่หลายครั้งที่เธอทำงานช้าก็ช้าเกินไป จนเจ้านายบ่นให้ทำเร็วขึ้น แต่พอทำเร็วก็โดนว่าอีกว่า ไม่เรียบร้อยและไม่รอบคอบ ซึ่งขมิ้นรู้สึกเศร้า

รูปภาพนี้ คุณพ่อคุณแม่เถียงกันไม่ยอมให้ขมิ้นไป

     แต่ตอนหลังเธอก็ค่อยๆปรับตัวเพราะมีเพื่อนที่ดีอย่างมินต์ที่คอยชวนทำนู่นทำนี้จนเธอไม่เบื่อ และมินต์ยังช่วยปลอบใจอีกด้วยว่า เดี๋ยวเรื่องที่นายบ่นก็ผ่านไปเองล่ะ อย่าคิดมาก และอยู่ดีๆวันหนึ่ง วันที่ขมิ้นได้ทำงานอันใหม่ ซึ่งเป็นของนักเขียนใหม่ที่ชื่อ ปูน ขมิ้นอ่านแล้วรู้สึกสนุกดี และใช่ เธอกับเขาเจอกันแบบรักเพราะลิฟต์โดยบังเอิญ (หรือมีเล่มต่อรักของขมิ้น แบบว่า Kamin in Love Translation)

เกร็ดเล็กผสมน้อย

รูปภาพนี้ ตัวละครในเรื่อง

     เรารอภาคต่อว่า สรุปขมิ้นกับปูนเขารักกันไหมและเขาจะได้เป็นแฟนกันไหม แล้วไงต่อ หลังจากนี้ ขมิ้นมาเป็นคุณว.แหวนได้ไง และหลายอย่างทำให้เราอยากรู้มาก แต่เราก็หาภาคต่อเล่มนี้ไม่ได้สักที และเรายังชอบคำสอนของแม่ขมิ้นอีกนิดนึง ได้แก่

“หัดใช้ชีวิตอย่างถ่อมตัวและไม่ประมาท” หรือ

“สมบัติที่แม่ให้ชิ้นเดียวคือสติ”

รูปภาพนี้ หลังปกหนังสือ KAMIN LIFE IN BANGKOK

“ทุกอย่างเดี๋ยวผ่านมาก็ผ่านไป”

Look A Breathe