คุณเคยรู้สึกไหมคะ?
ถ้าช่วงไหน คุณรู้สึก annoyed, in bad mood, burn out รวมทั้งความรู้สึกในเชิงลบอีกมากมาย คนรอบข้างเราจะรู้สึกถึงได้เช่นกัน
ฉันว่ามันก็เป็นเหมือนการสะสมพลังงานลบ ที่ค่อยแผ่ออกไปสู่คนรอบตัวคุณ และพวกเขาเหล่านั้นก็จะเริ่มเว้นระยะห่างจากตัวคุณ
คนบางคนมองโลกแต่ในมุมของตัวเอง แม้จะปฏิเสธเสมอมาว่าไม่ใช่...
ความจริงแล้ว การที่เค้าไม่รับรู้ความร้ายของตัวเอง อาจเกิดจากสารเคมีในสมองหรือฮอร์โมนต่างๆก็ได้ ขออนุญาติ ยกตัวอย่าง กรณีของผู้หญิงวัยทอง
หากคุณคิดว่า ผู้หญิงวัยทองเป็นประเดี๋ยวก็หาย คุณคิดผิดอย่างยิ่งใหญ่เลยทีเดียว
ในหลายๆ บ้านที่ฉันได้ประสบพบเจอมา ลูกมักจะ suffer จากอารมณ์อันแสนร้ายกาจของเหล่าคุณแม่วัยทอง ที่ทั้งรู้และไม่รู้ตัวเอง
มีอยู่ครั้งหนึ่ง คุณแม่ท่านหนึ่งไปเดินซุปเปอร์มาร์เก็ต ขณะกำลังเลือกของ เธอจอดรถเข็นไว้กลางทางเดิน เกะกะทางเดินอย่างมาก จนลูกสาวเดินมาเห็น จึงไปเลื่อนรถเข็น
ขณะขึ้นรถกลับบ้าน ลูกสาวเตือนมารดาถึงเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างเข้าใจ แต่มารดากลับตอบว่า เธอไม่ได้ทำและเชื่อว่า ตัวเองมิได้มีนิสัยเช่นนั้น และยังโกรธบุตรสาวต่อไปอีกหลายวัน
เรื่องที่ฉันเล่า ไม่ได้ต้องการจะว่ากล่าวคุณแม่ท่านนี้ แต่อยากให้ใครก็ตามที่ได้อ่าน ลองฉุกคิดดูสักนิดว่า สิ่งที่คุณเชื่อมั่นและแน่ใจ มันเป็นความจริงแน่แล้วหรือ?
ฉันอยากเป็นคนที่เป็นดั่งน้ำ เป็นคนที่นุ่มนวล ลื่นไหล และเย็นสบายดุจสายน้ำ อยากให้ใครก็ตามที่อยู่รอบตัว รู้สึกดี และได้พลังงานบวกจากการมีปฏิสัมพันธ์ด้วย
อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าเป็นเหมือนน้ำแข็งบางๆเสียมากกว่า
ฉันเป็นคนโลกส่วนตัวสูง กลัวการใกล้ชิดกับผู้อื่นมากเกินไป ยากที่จะเชื่อใจใคร ไม่ยอมเป็นลูกพลับนิ่มๆ แต่ก็จะไม่ทำร้ายใครก่อนเช่นกัน
บางครั้ง ฉันในวันท่ีสภาพจิตใจย่ำแย่ ฉันเองก็มักจะปล่อยพลังแย่ๆออกมาเช่นกัน (เหมือนกับไอน้ำแข็งเลยหล่ะ)
ไม่ใช่ว่าฉันไม่พยายามเปลี่ยน แต่สิ่งเหล่านี้ คือ ตัวฉัน ก็ต้องคอยปรับกันไป...
คนประเภทที่ฉันกลัวที่จะกลายเป็น คือ คนที่เป็นดั่งไฟ ใครอยู่ด้วยทุกข์ใจ
เป็นคนที่ให้ความรู้สึกว่า ตื่นมาแล้วไม่อยากเจอคนคนนี้เลย อยากให้เขาออกไปจากชีวิตเราเสียที
มีแต่เรื่องเดือดเนื้อร้อนใจมาเล่าสู่กันฟัง
รัก,
WIPASANE
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in