นานๆเพ้อที ... คนรีเต็มเบยยยย 

^^ 

.

.

ป.ล. อย่าว่างั้นงี้เลยนะ เข้าไปหน้าแอคแตมแล้วตัวเลข RT ขึ้นแบบรัวๆเลยข่ะ ^^ 

ถ้ากดบันทึกหน้าจอเป็นภาพเคลื่อนไหวได้ จะเห็นความเคลื่อนไหวของตัวเลขแบบรัวๆ ^^ 

//อันความเพ้อของนางนี้... 

เหม่ ใครจะอันฟอลได้ลง

.

แกรรรร ชั้นยังเจอโฆษณาเจอหน้าแตมล่องลอยอยู่ตามเวบและโซเชียลต่างๆที่กดเข้าไปดู //โอ๊ยยยย หลอนไปนะเธอววว์
กำลังคิดว่า...จะเหมือนสิ่งที่คิดหรือเปล่า //เดาไว้ในใจนี่แหละ เด๋วรอเฉลยข้อสอบพรุ่งนี้ ^^ //ซื่อสัตย์กับตัวเองนะ แต่ขอละไว้ไม่พิมพ์ อิ อิ
มันจะมีที่ๆนึงที่เราสบายใจอ่ะ ที่ๆสามารถพูดอะไรก็ได้ลงในนั้น เหมือนกระซิบลงไปในโพรงไม้(หรือซอกอิฐซอกหิน)ในหนังซักเรื่องของพี่หว่องกาไว ^^
เป็นที่ๆดีกว่านั้นคือมีคนรับฟังมันด้วย //แต่ก็สารภาพนะว่าจริงๆก็ยังไม่กล้าพูดสิ่งที่อยู่ในหัวลงไปทั้งหมดหรอก //ไม่ใช่ไม่ไว้ใจ..แต่เกรงจายยยย
ขอบคุณคำพูดทุกคำ ขอบคุณตัวอักษรทุกตัวในนั้น... //อ่อ บางทีมีภาพด้วย ขอบคุณทุกภาพ และทุกความรู้สึกในนั้นด้วย
การพูดคุยนี่มันดีจริงๆน้าาาา
ป.ล. การพูดคุยด้วยตัวหนังสือนี่แหละที่มันดี ^^
//ดึกแล้วเวิ่นอะไรก็ได้
กรี๊ดดด ยังไม่ดึกเท่าไหร่นี่
คือเสียงรอบตัวนี่เงียบมาก //นึกว่าดึกมากแร้น //ทำไมแกรไม่ดูนาฬิกา -_-'

ไม่เปลี่ยนชื่อเพลงใช่ป่ะ?? #ร้อยล้านวิว #StampApiwat