“Essay” ในภาษาญี่ปุ่นใช้คำว่า “随筆” (zuihitsu – ร้อยแก้ว, ความเรียง) หรือ “随想” (zuisou – ความรู้สึกจากการสัมผัสสิ่งต่างๆ) ดูเหมือนจะแปลว่า “ร้อยแก้วที่ร้อยเรียงขึ้นเพื่อบรรยายความรู้สึกจากประสบการณ์ส่วนตัวและสิ่งที่ได้ประสบพบเจอของผู้เขียน” อืม...สรุปคือหมายถึงข้อความที่เขียนขึ้นมาอย่างอิสระโดยไม่มีนิยามอะไรก็ได้งั้นเหรอ? ในคำนำของ “徒然草 (Tsurezuregusa)” หนึ่งในสามหนังสือความเรียงอันทรงคุณค่าด้านวรรณกรรมเขียนไว้ว่า “ระหว่างใช้ชีวิตไปวันๆ อย่างเบื่อหน่าย เผชิญหน้ากับแป้นหมึกเขียนพู่กัน แล้วเขียนทั้งเรื่องดีเรื่องร้ายที่ผ่านเข้ามาในจิตใจไปเรื่อยเปื่อยจนรู้สึกว่าตัวเองแปลกไปจากเดิม” โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนี่ละผมถึงเข้าใจว่านี่คงเป็นความหมายของสิ่งที่เรียกว่า “ความเรียง”

     แต่ดูเหมือนว่าหนังสือประเภทความเรียง (essay) ในประเทศแถบยุโรปจะต่างไปจากญี่ปุ่นเราเล็กน้อย ภาษาฝรั่งเศสที่เป็นรากศัพท์ของคำว่า essay คือคำว่า “essais” นั้นมีความหมายว่า “試み”(kokoromi - การลองทำ, การทดลอง) ซึ่งคือ “ข้อความที่แสดงความคิดเห็นที่มีต่อสิ่งหนึ่งและทำให้ผู้อ่านคล้อยตาม” สรุปคือมีความหมายที่แตกต่างว่าเป็น “งานเขียนนำเสนอคำตอบที่ได้จากการลองคิดและพินิจพิจารณาซ้ำไปซ้ำมา” ดังนั้นถ้านำความหมายของคำว่า “Essay” ในต่างประเทศมาประกอบกันผมก็พอจะกำหนดจุดยืนของตัวเองก่อนเริ่มต้นเขียนคอลัมน์ประจำนี้ได้ว่า “ผมจะเขียนเรื่องราวหลากหลาย ทั้งส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันธรรมดาๆ ของผม หรือบันทึกความรู้สึกตามจริงที่ได้จากการลองคิดทบทวนสิ่งต่างๆ ก็ได้”

     ผมเป็นคนประเภทคิดก่อนลงมือทำแบบนี้ละ 

     นิสัยถ้าไม่คิดก่อนก็ทำอะไรไม่ได้แบบนี้น่ารำคาญอยู่ผมชื่นชมคนประเภทที่ร่างกายและความรู้สึกไปก่อนความคิดจริงๆ แต่บางครั้งผมก็คิดว่ามันก็ช่วยไม่ได้เพราะตัวเองเป็นคนนิสัยแบบนี้ไปแล้ว สิ่งที่คุณจะได้อ่านกันต่อไปนี้อาจเป็นชิ้นส่วนความคิดไม่ปะติดปะต่อที่ผ่านการลองผิดลองถูกของผมในระยะเวลา 2 ปี ผมนั่งเผชิญหน้ากับ MacBook ไม่ใช่แป้นหมึกเขียนพู่กัน และลองเขียนทั้งเรื่องดีเรื่องร้ายที่ผ่านเข้ามาในจิตใจออกมาให้ซื่อตรงมากที่สุดเท่าที่ทำได้ ผมอยากให้คุณหยิบมาอ่านกันตอนที่คุณนึกขึ้นได้อย่างช่วงที่ว่างหรือก่อนนอน ผมหวังว่าผมคงสามารถเขียนข้อความสักหนึ่งบรรทัดในหนังสือเล่มนี้ให้หลงเหลืออยู่ในความทรงจำของทุกคนได้ ในขณะเดียวกันผมก็จะลองเรียกความทรงจำอันเลือนลางในสมัยเรียนที่ “นี่เราเคยผันกริยากลุ่ม 2 วรรค Ka ด้วยนะ...”* ออกมาดูครับ

ประวัติส่วนตัว
     ชื่อ                              นากามุระ โทโมยะ

     วัน/เดือน/ปีเกิด          24 ธันวาคม 1986

     อายุ                            34

     เพศ                            ชาย

     ที่อยู่ปัจจุบัน               ที่ไหนสักแห่งในโตเกียว

     โทรศัพท์                    03-xxxx-xxxx

     ที่อยู่ติดต่อได้             เหมือนข้างบน

     ประวัติการทำงาน     เมษายน 2003-------ฤดูใบไม้ผลิ ม.ปลายปี 2 เข้าสถาบันฝึกนักแสดง

                                      มีนาคม 2004--------เรียนจบสถาบันฝึกนักแสดง

                                      สิงหาคม 2004-------เปิดกล้องถ่ายทำงานแรก “Shichinin no Tomurai”

                                      ……

                                      ทำโน่นทำนี่

                                      ตุลาคม 2018--------เริ่มเขียนคอลัมน์ประจำ “Yangotonaki Zatsudan”

                                      ฤดูใบไม้ผลิ 2021---รวมเล่มคอลัมน์

     ประวัติการศึกษา       เรียนจบประถม – มัธยมต้น – มัธยมปลาย

     ใบอนุญาติ                 ใบขับขี่รถยนต์ธรรมดา

     แรงบันดาลใจ/ความสามารถพิเศษ/วิชาที่ชอบ/สิ่งที่อยากนำเสนอ
                                      ชอบสัตว์, ชอบฟุตบอล, เป็นคนขี้เบื่อที่หมกมุ่น

                                      ช่วงนี้ชอบ DIY เป็นพิเศษและสนใจเรื่องเซรามิก

                                      ไม่ชอบที่ที่สว่างมากๆ กับที่สูง

                                      เวลาตื่นเต้นมักง่วงนอน

     คู่สมรส                      ไม่มี – ในตอนนี้

     ความต้องการอื่นๆ     แค่มีวันหยุดไปตีกอล์ฟบ้างก็พอ

--------------------------------------------------

 

นากามุระ โทโมยะ - เขียน

มีน เกวลิน - แปล