อะ เข้าเรื่อง

เราอายุ 26 ไปเมื่อสองเดือนก่อน  ชีวิตตอนยี่สิบห้าเป็นอะไรที่โคตรสาหัสแบบ เออ เราจะไม่ลงลึก ลงแค่มีการสูญเสียคนในครอบครัว  มีความเจอที่ทำงานประสาทแดกเลยต้องวนกลับไปทำงานเก่าที่แบบ...ค่อนข้างจะไม่ชอบ  ทั้งที่มันคือสายงานที่เรียนมา  สิ่งที่ดีที่สุดในวัยยี่สิบห้าคือการถูกหวยสามตัวท้ายงวดนึงสามตัวหลังงวดนึงงวดละสองใบ  แค่นั้นเลย  อ่อ  แล้วก็มีความหาสิ่งที่อยากทำจริง ๆ เจอล่ะมั้้ง  เหมือนค้นพบอะไรบางอย่างที่เป็นความสามารถที่ตัวเองชอบและถนัด  คือการมานั่งเขียนอะไรโบ้้ ๆ เบ้ ๆ แบบนี้นี่แหละ

ก็นะ  ระหว่างที่พยายามสอบราชการเราก็็เลยแวะมาเป็นนักเขียนฝึกหัดอยู่ใน ReadAwrite ผลประกอบการ (ยอดวิว ไม่ใช่เงิน)  เป็นที่น่าพอใจ  แต่หัวใจไม่ค่อยจะมีคนกด 555555555 รู้สึกทะลุกรอบที่รอบตีเอาไว้ว่า  คนอย่างข้ามันทำอะไรแบบนี้ไม่ได้หรอก  พอทะลุกรอบออกมาได้แล้วมันเลยกล้้าที่จะลงมือเดินหน้ากับสิ่งที่ชอบต่อไปโดยที่ไม่ได้หวังอะไรมาก  คือตั้งความหวังแหละแต่ไม่ได้ไปไกลขนาดนั้น  พอดีเป็นคนที่หวังไกลแล้วพอไม่ได้ดังหวังแล้วนั่งเจ็บ เจ็็บจนหมดไฟ  ดังนั้นการตั้งเป้าหมายใกล้ ๆ เลยเข้ากับชีวิตตัวเองมากกว่า

สุดท้ายที่อยากบอกตัวเองก็คงเป็น  เก่งมากที่ผ่านมันมาได้ล่ะมั้ง

แค่นี้แหละ  แค่อยากพิมพ์เอาไว้ให้ตัวเองได้อ่านแค่นั้นเลย 55555555555555555

ฝากผลงานหน่อยแล้วกันเผื่อใครผ่านมา  แล้วก็มีความคิดจะทำเธรดแนะนำนิยายวาย+วรรณกรรมต่าง ๆ พอดีช็อปปิ้งอีบุ๊คสนุกมาก  สนุกเกินจนเงินหมดไปเป็นหมื่น  เลยคิดว่าน่าจะเอาหนังสือที่เสียตังเป็นหมื่นมาทำประโยชน์อะไรซะหน่อย  ถ้าเราทำมันได้แล้วก็มาติดตามได้นะฮะ 5555555555555

อะ เอานิยายที่ตัวเองแต่งไปก่อนแล้วกัน  กดใจให้้ด้วยก็ดี  คือมีแต่คนกดเข้้าชั้นอะ ทำไมไม่กดใจกันเล่า แง่ง ๆๆๆๆๆๆ

https://www.readawrite.com/a/eac515a5c647ad78f6022a50aab3ee0b

นี่เลย  นิยายที่แต่งด้วยความคิดถึงพ่อที่จากไป  พ่อชอบฟังเพลง  เลยเอาเพลงที่พ่อชอบฟังมาแทรก ๆ ในนิยายตัวเอง  ขอบคุณ ณ ตรงนี้ครับ