หลังจากดองมานาน.... รูทโรงเรียนม.ปลายค่ะ....
อาจารย์โมริอุจิอายุ(27) กับ ยามาชิตะ(17)
เด็กแซ่บๆ(?)ที่ตอนนี้อาจจะยังแซ่บไม่เต็มที่ แต่โตแล้วน่าจะแซ่บ(...)
อาจารย์โมริอุจิ ทากะฮิโระ อาจารย์วิชาคหกรรม และเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของห้องผม
ถึงจะเป็นอาจารย์ที่ดูเหวี่ยงๆ แต่ก็เป็นมิตรกับทุกคน
ผมมองคนๆนี้มาตั้งแต่เข้าโรงเรียนมา... เรียกว่าตกหลุมรักเลยก็ได้มั้ง
อืม... นอกจากนั้นยังเนื้อหอมมากๆด้วย...
“อาจารย์คะ อาจารย์น่ารักจังเลยนะ”
“ตาก็โต หน้าตาก็ดี เสียงก็เพราะ”
“อาจารย์มีแฟนรึยังคะ”
เสียงเจี๊ยวจ๊าวของเด็กผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่รายล้อมอาจารย์ดังขึ้น
น่ารำคาญชะมัด...
ผมคิดพร้อมฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน
.
“เฮ้ๆ พวกเธอน่ะ ถ้ามีเวลามาคิดอะไรแบบนี้ เอาเวลาไปอ่านหนังสือเตรียมสอบดีกว่าน่า”
“อาจารย์อ่า”
“ก็มันอยากรู้จริงๆนี่นา”
ยัง...ยังตอแยไม่เลิกอีก
“ไม่เอาน่า... ถ้าว่างขนาดนั้น ไปทำแบบสำรวจอนาคตซักร้อยใบเป็นไง”
“เอ๋!! ไม่ถามแล้วก็ได้...”
“ไปๆ ถึงเวลาโฮมรูมแล้ว เอ้อ!!ยามาชิตะ เย็นนี้มาหาครูที่ห้องพักครูด้วย”
“!?” ผมทำหน้างงๆใส่ผู้ชายตรงหน้า
“นายส่งแบบสำรวจอนาคตเปล่ามานิ ดังนั้นไปหาฉันด้วยล่ะ”
.
.
พักกลางวัน...
พวกผมแอบหนีมาพักที่ห้องซ้อมดนตรีด้านหลังของโรงเรียน
“นี่โทรุ นายส่งกระดาษเปล่าไปจริงดิ” เรียวตะ เพื่อนสนิทผมเอ่ยถาม
“อืม... ก็ไม่ได้มีอะไรน่าสนใจนิ”
“เห~~!! ฉันนึกว่านายจะเรียนในมหาลัยT ซะอีก ผลการเรียนกับความสามารถของนายยื่นเข้าได้เลยนะ”ฮงกิ เด็กแลกเปลี่ยนที่ช่วงนี้สนิทกับพวกผมพูด
“ก็ไม่รู้สิ...ถ้าไม่น่าสนใจก็ไม่รู้จะทำไปทำไมไม่ใช่หรอ”
“ฮงกิ นายเขียนไปว่าอะไรน่ะ” เรียวตะเริ่มถาม
“หา! แล้วนายจะรู้ไปทำไมล่ะ”
เสียงเจี๊ยวจ๊าวดังขึ้น ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง ก่อนจะเห็นเหตุการณ์บางอย่าง
.
.
“ฮึก... อาจารย์ทากะ... ยังไงก็ไม่ได้จริงๆหรอคะ” เสียงสะอื้นเล็กดังขึ้น
“ถึงตอนนี้จะยังไม่ชอบหนูก็ไม่เป็นไรค่ะ แค่อยากให้อาจารย์ลองทำ---”
“ขอโทษนะ ฉันไม่ได้มีความคิดจะคบกับนักเรียนหรือเด็กๆหรอกนะ”
เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นก่อนที่เด็กผู้หญิงคนนั้นจะวิ่งจากไป
“เฮ้อ...” ชายร่างเล็กพูดพร้อมหยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป้าเสื้อ
.
.
“เหหหหหห” เรียวตะและฮงกิพูดประสานเสียงกัน
“เหมือนจะเห็นอะไรดีๆแหละ เนอะฮงกิ”
“เนอะ~~~~~~”
ผมมองทั้งคู่พลางถอนหายใจ
.
.
เมื่อเวลาเลิกเรียนมาถึง...
“โทรุ!หมดคาบแล้ว” ฮงกิสะกิดผมที่นอนหลับอยู่
“นอนตั้งแต่เที่ยงจริงๆแฮะ นายน่ะ” เรียวตะพูดแซว
“อย่านะ ตาแก่มัตสึโมโตยังไม่กล้าปลุกเลยนะ ฮะๆ” ฮงกิเสริม
“ไม่เข้าใจว่าคนเอื่อยเฉื่อยอย่างนี้ ทำไมถึงป๊อปในหมู่สาวๆได้นะ”
“พวกฉันที่แอคทีฟขนาดนี้ควรจะป๊อปกว่านะ”
สองคนนั้นเริ่มเข้าสู่บทสนทนาประหลาดอีกครั้ง
“พวกนายน่ะ กลับไปก่อนเลย... ฉันต้องไปคุยเรื่องแบบสำรวจ..”
“ให้พวกฉันรอมั๊ยโทรุ?”
“ไม่เป็นไร.. งั้นฉันไปก่อนนะ... เจอกัน”
.
.
ห้องพักครู
“อืม.... ยามาชิตะ... โอ้ เจอแล้ว...” ร่างเล็กค้นหาบางสิ่งบางอย่าง
*ก๊อกๆ*
“ขออนุญาตครับ”
“ยามาชิตะงั้นหรอ... เข้ามาได้เลย”
“แป๊ปนึงนะ... ฉันกำลังเก็บเอกสารอยู่ นายนั่งรอก่อนได้เลย”
ชายร่างเล็กตรงหน้าพูดก่อนจะเอาของในกระเป๋าเสื้ออกมาวางบนโต๊ะ เพื่อให้ตัวเองขยับง่ายขึ้น
“สูบบุหรี่..มันผิดกฏนะครับอาจารย์”
“อ..อ๋อ.. อันนั้นฉันยึดมาจากเด็กนักเรียนน่ะ”
“จริงหรอครับ... งั้นผมขอพิสูจน์หน่อย..”
เด็กม.ปลายร่างสูง พร้อมค่อยๆเดินเข้าไปใกล้อาจารย์ อาจารย์ตัวเล็กรู้สึกถึงบางอย่างที่ไม่ดี จึงเริ่มเดินถอยไป ก่อนจะพบว่าตัวเองอยู่ติดผนัง
ร่างสูงค่อยๆโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆหน้าของอาจารย์... ทีล่ะน้อย.... ทีล่ะน้อย...
อาจารย์ตัวเล็กรู้สึกจนมุม ทำได้เพียงหลับและเบือนหน้าหนี
“ถ้าไม่ได้สูบ... แล้วทำไมถึงต้องถอยหนีหรอครับ..” เด็กม.ปลายกระซิบที่ข้างหู
“ก..ก็นายทำฉันตกใจ!”
“หรอครับ”เด็กม.ปลายยิ้มเจ้าเล่ห์
“แต่ตอนกลางวันผมเห็นนะ..”
เด็กหนุ่มพูดพร้อมท้าวแขน2ข้างกับกำแพงกันคนตรงหน้าหนี
“เห็นอะไร.. ”
“ทั้งหมดแหละครับ”
“...”
“งั้น... เรามาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่าครับ อาจารย์” เด็หนุ่มถอยออกพร้อมกลับไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม
“อ...อ่า“ อาจารย์หนุ่มตอบรับโดยไม่ได้รู้สึกว่าใบหน้าจนถึงใบหูของตัวเองขึ้นสีชัดเจน
.
.
“ทำไมถึงส่งกระดาษเปล่ามาล่ะ ยามาชิตะ”
“ผมไม่ได้มีอะไรที่สนใจเป็นพิเศษ”
“ไม่มีเลยหรอ หมอ?ทนาย? ความสามารถของเธอสามารถเข้าเรียนมหาลัยดังๆได้หลายที่เลยนะ”
อาจารย์หนุ่มพยายามพูดโน้มน้าวใจ
“อย่างน้อยก็เลือกเรียนให้จบซักอย่างเถอะ มันน่าจะมีประโยชน์กับนายในอนาคตนะ”
เด็กหนุ่มนั่งนิ่งซักพัก ก่อนจะพูดบางสิ่งบางอย่างออกมา
"อาจารย์บอกว่าไม่ชอบเด็กสินะ.." เด็กหนุ่มบ่นพึมพำ
"เธอพูดอะไรนะ"
"งั้นถ้าผมเรียนจบแล้ว ผมมารับอาจารย์ไปเป็นเจ้าสาวได้ใช่มั๊ยครับ"
.
.
.
TBC....
ฮริ้งงงงงงงงงงงง
ครั้งหน้าพบกับ-----!!!!!! /โดนหิ้วเพราะจะสปอย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in