สิ่งเรียบๆง่ายๆที่คุณทำไงล่ะ
มันทำให้ผมรู้สึกไม่เคยพอกับคุณเลยจริงๆ
เพราะน้ำหอมที่คุณฉีด
และทรงผมที่คุณทำไง
ผมชอบมากๆเลยนะ
และเพราะสิ่งเรียบๆง่ายๆที่คุณพูด
ความรักของผม
มันคือคุณ
และความรักของคุณละ
เคยมีผมบ้างมั้ย
คุณอาจเป็นคนร่าเริง
ซึ่งทำให้ผมอินกับมันด้วย
คุณชอบกินกาแฟ
ผมชอบกลิ่นของมัน
วันแรกที่ผมเจอคุณ
มันอยู่ในความทรงจำของผม
ร้านอาหารที่เต็มไปด้วยผู้คน
แต่ในหัวของผมมีเเค่เราสองคน
ผมมีคุณในใจ
ในใจคุณอาจมีเขาที่ไม่ใช่ผม
ผมเผื่อใจมันไว้แล้ว
แต่มันก็ทำให้ผมเสียใจกับมันอยู่ดี
คุณไม่รู้หรอกว่าผมเลิกคิดถึงไม่ได้
ผมเบื่อตัวเอง
ผมคิดถึงคุณนะ
เป็นคำพูดที่ผมไม่เคยกล่าวมันออกไป
รอยยิ้มของคุณที่คุณยิ้มออกมาอย่างงดงาม
และเวลาที่คุณร้องไห้ตอนดูหนัง
เวลาคุณร้องเพลงให้ผมฟัง
เสียงหัวเราะของเราทั้งคู่
เสียงของคุณที่พูดคุย
ทุกๆอย่างที่เป็น คุณ
ผมไม่เคยลืมเลย
ผมฟังยังไงก็ไม่เบื่อ
สิ่งเหล่านั้น
มันอาจทำให้ผมมีความสุขตอนนั้น
แต่ตอนนี้.....
มันกลับทำให้ผมโครตจะคิดถึงมันเลย
จริงๆแล้วคุณไม่ใช่เพลงโปรดหรอก
คุณก็แค่เพลงนึงในเพลย์ลิสต์ที่ยังตัดใจลบไม่ได้สักที
ก็รู้และว่าไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น
ถ้าวันนี้เป็นวันสุดท้ายมันจบไม่ดีเลย
ผมขอมอบรอยยิ้มสุดท้าย
ก่อนผมจะค่อยๆลืมเพลย์ลิสต์นั้นออก
ยังไงซะเขาก็คือคนที่คุณประทับใจ
รู้สึกเหมือนมีฝนตกในหัวใจผมเลย
ทั้งๆที่ผมยิ้มกับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้น
ปล่อยให้สายลมพัดมันไป
แต่ทำไม
ผมไม่เคยลืมมันลง
ผมอาจไม่ใช่หน้าตาที่คุณโปรดปราน
ไม่ใช่คนที่คุณชอบ
ผมแทนที่เขาไม่ไหวหรอกนะ
ผมมองรูปเหล่านั้น
ความทรงจำ
หรืออะไรก็ตาม
ผมกลั้นน้ำตาเอาไว้
แต่สุดท้าย
น้ำก็ไหลอาบลงมาที่แก้ม
มันคือความรู้สึกที่ปนไปด้วยสีฟ้าและดำ
ผมยังมีอีกหลายๆที่ๆอยากไปกับคุณ
แต่ช่างมันเถอะ
สักวันหนึ่ง
คุณก็ลืมผม
ผมอาจจะลางและจางหายไป
ในความทรงจำของคุณ
อื้อคิดถึงว่ะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in