ผมชอบทะเลและผมชอบภูเขา
ทะเลที่เงียบแต่มันจะมาพร้อมกับคลื่นที่ไม่ได้ตั้งตัว
ผมชอบภูเขามันสงบแต่ผมก็ชอบทะเลมากกว่า
ดังผมและคุณทำให้ผมรู้ว่าผมรักภูเขาอยู่ดีๆแล้ว
คุณก็มาทำให้ผมจมกับคลื่นน้ำที่ก่อตัวมาเป็นเฮอริเคน
เฮอริเคนที่ก่อตัวมาเป็นคลื่น ไม่ว่าจะคลื่นเล็กหรือคลื่นใหญ่
มันซัดให้ผมจมน้ำ ผมไม่มีเเรงจะสู้กับมัน
ทั้งที่ผมรักภูเขาอยู่แล้วแท้ๆ
แต่คุณทำให้ผมชอบทะเลได้ยังไงกัน...
ทราย เปลือกหอยเป็นสิ่งที่สวยงาม
แต่หากคุณมองมันดีๆ มันอาจจะบาดคุณได้เหมือนกัน
คุณเคยบอกว่า ผมเคยเป็นทั้งปกหนังสือและเนื้อเรื่องทั้งหมด
เพราะคุณพาผมเข้าไปในหัวใจคุณแล้วก็ผลักผมออกมาอีกครั้ง
'คุณ'
เป็นคนที่ทำให้ผมยิ้มได้และเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เสียใจเหมือนกัน
จากคนๆหนึ่ง
ความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นไม่ลดลง
ผมลอยกับคำหวานของเธอ
ผมไม่อยากลืมเสียงของเธอ
ชื่อเธอ ใบหน้าเธอ
ผมอยากปกป้องเธอ
ผมอยากดูแลเธอ
ผมทำได้แค่คิด
เพราะอะไรหน่ะหรอ...
'ผมแทนที่เค้าคนนั้นของเธอไม่ไหวหรอก'
:-)
คลื่นเหล่านั้นมาเป็นดังพายุ
มันทำให้ผมจมอีกครั้ง
ผมอาจเงียบไว้ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง
แต่ในหัวผมมันปั่นป่วนไปหมด
หรือเธอพยายามทำให้ผมอารมณ์ดีขึ้น
แต่มันแย่ราวกลับฟ้าผ่ากลางหน้าผม
ช่วยเผาความทรงจำแย่ๆผมที
ผมจมดิ่งอยู่กับทะเลนั้นอีกครั้ง
บางครั้งผมก็อยากจะดำลงไปแล้วไม่โผล่ขึ้นมาอีกเลย
อยากดำดิ่งลงไป ผมไม่อยากทำอะไรแล้ว
แต่สุดท้ายผมก็กลับมาอยู่ที่ภูเขา
และมองทะเลที่นั้น
มันก็โอเคแล้วและ
เธอเคยเป็นชาแก้วนึงของผมนะแต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนมาดื่มกาแฟแล้ว
ไม่ต้องโกหกอะไรเพื่อรักษาความรู้สึกผมไว้หรอก ไม่เป็นไร
"สุดท้ายผมก็อยูู่เพลย์ลิสต์อันล่างๆของเธอ
และเค้าคนนั้นกลับขึ้นมาอยู่แทนที่ผม
หรือผมไม่ได้อยู่ข้างบนนั้นตั้งแต่แรกแล้ว"
Cheer up!!!!: )