จากบูดาเปสผมนั่งรถไฟมาลงที่เวียนนาเพื่อนพบเอเรนเพื่อนตุรกี ใช่ครับเอเรนเพื่อนโปรเจคเดียวกันที่โปแลนด์ เอเรนมาเรียนปริญญาอีกใบที่เวียนนามีชีวิตที่ค่อนข้างสุขสบาย หลังจากที่ไม่ได้พบกันมา 5-6 ปี การมาพบกันครั้งนี้ก็ทำให้พวกเรารู้สึกสนิทกันมากขึ้น ผมมีเวลาสั้นๆในเวียนนากับเอเรนก่อนที่พวกเราจะบินไป Gdansk โปแลนด์ ใช่ครับ “พวกเรา” เพราะเอเลนจะไปหาแฟนสาวที่โปแลนด์ครับ ซึ่ง มันก็เป็นเรื่องที่ดีไม่น้อยที่จะมีเพื่อนระหว่างทางสั้นๆ

            เนื่องจากผมเคยมาเวียนนาแล้วการมาครั้งนี้ก็ไม่ได้มีอะไรหวือหวาเท่าไหร่ นอกจากการมาเจอเอเรน นั่งคุย ทานอาหารพอหมดเวลาพวกเราก็ไปสนามบิน รอขึ้นเครื่องที่ดีเลย์ไปอีก 2 ชั่วโมงตามระเบียบที่น่าจะคาดเดาได้ พอมาถึง Gdansk หรือ กแดงส์ค (ถ้าผิดก็ต้องขออภัย ภาษาโปลิชอะเนอะ) พวกเราก็แยกย้ายกันหน้าสนามบินอันเป็นการจบพิธีภารกิจพบเพื่อนเก่า

                                                                         (เวียนนา)

            ผมมาถึงที่นี่ราวๆ 5 ทุ่ม โชคยังดียังมีรถบัสวิ่ง การเดินทางจากสนามบินเข้าเมืองก็ต้องใช้รถบัสเป็นหลักในเมืองจะมีรถรางเพิ่มมาอีกตัวเลือก เมืองกแดงส์ค ไม่ใหญ่มากแต่ถ้าจะให้แนะนำก็ไม่ควรพักไกลจาก city center เพราะจะสะดวกในการเที่ยวและการกลับไปที่สนามบิน

            เหตุผลหลักๆ 2 ข้อที่ผมมาเยือนที่นี่คือ ประการแรกผมสามารถบินตรงจากที่นี่กลับอะเบอร์ดีนได้ โดยไม่ต้องเปลี่ยนเครื่อง และสองผมพลาดการมาเที่ยวที่นี่จากคราวที่แล้ว กแดงส์ค ว่ากันว่า เค้าว่ากันว่าอะนะเป็นเมืองที่สวยที่สุดในโปแลนด์ ยังไงการมาคราวนี้ผมต้องมาเก็บตกให้จงได้ และก็เป็นอย่างที่คิด กแดงส์ค สวยมาก เป็นเมืองท่าเล็กๆ มีตึกสีสันเรียงรายริมแม่น้ำ หรือคลองเนี่ยแหละฟีลคล้ายอัมสเตอร์ดัม แต่มีความน่ารัก สีสันกว่ามากผมมีเวลาวันกว่าๆในการเที่ยวรอบๆ ซึ่งสำหรับผมมันก็เพียงพอนะ เมืองไม่ใหญ่มากเดินชมวิวได้สบายๆ ถ้าจะให้แนะนำก็มีโบสถ์หลักๆอยู่ถ้าจะขึ้นยอดหอคอยก็คงต้องเสียเงิน ตอนแรกว่าจะขึ้นแต่เขารับแต่เงินสดนี่สิ ซึ่งผมไม่มีเลย

                                                                          (Gdańsk)

            ถ้าใครไม่ชอบอะไรแพงๆที่นี่ก็น่าจะตอบโจทย์นะ มันดูสวยไปหมด เดินเพลินมาก อาหารก็มีให้เลือกเยอะอยู่มีโอกาสก็แวะมาได้ ที่นี่ผมรู้สึกใจฟูมากแม้จะอยู่ได้ไม่นาน

            เมื่อถึงเวลากลับบ้านที่สก๊อตแลนด์หลังจากเจอเพื่อนที่ไม่ได้เจอมานาน ได้มาเที่ยวที่ที่อยากไปมันก็ทำให้ทุกอย่างไม่ค้างคาอีกต่อไป มันไม่ใช่จุดเที่ยวสุดท้ายแต่มันก็ให้ผมได้รู้ว่า ถ้าเราตั้งใจทำจริงๆ มันก็ทำได้แน่นอน เงินมันก็จำเป็นแต่คุณไม่จำเป็นต้องรวยล้นฟ้า ความฝันอาจจะไม่ต้องใหญ่ หรือต้องไปทุกที่ก็ได้ สุดท้ายลองออกไปใช้ชีวิตบ้างพักผ่อนบ้าง จิตใจมันเบิกบานได้จริงๆนะ

            เพื่อนๆที่อยู่กันคนละมุมโลกที่คิดว่าจะไม่ได้เจอแล้วก็ยังมีโอกาสมาพบปะกันอีกยิ่งการเจอใครที่เรารู้จักในต่างแดน มันเป็นอะไรที่สุดยอดไปเลยจริงๆ หลังจากที่ผมกลับไปอะเบอร์ดีนผมได้มีโอกาสไปเมือง Manchester ในเดือนพฤศจิกาและไปเที่ยวคริสต์มาสที่เอดินบาระเดือนธันวา

                                                                          (Gdańsk)

            สำหรับแมนเชสเตอร์ก็คงเหมาะสำหรับสายฟุตบอล ใครอินก็คงต้องมาเยี่ยมเมืองนี้ให้ได้สำหรับผม ผมไม่อินเท่าไหร่

            หลังจารับปริญญาเดือนพฤศจิกา ก่อนสิ้นปี 2022 ผมก็ได้ปรึกษากับครอบครัวว่าทุกคนอยากจะมาเที่ยว UK ปี 2023 ช่วงสงกรานต์ก็เป็นนิมิตหมายที่ดี สำหรับครอบครัวผมที่จะได้มีโอกาสมาเที่ยวยุโรปครั้งแรกพวกเราวางแผนและได้วีซ่ากันครบทุกคนแล้ว แต่สิ่งไม่คาดฝันก็ดันมาเกิดขึ้น

                                                                         (Gdańsk)

            ช่วงเดือนมกรา หลังจากที่ได้วีซ่า พ่อของผมเสียชีวิตกะทันหันสาเหตุหลักๆก็คงเป็นเรื่องสโตรก...ซึ่งเป็นเรื่องที่เสียใจที่สุดในการเริ่มต้นปีใหม่ 2023 ผมต้องบินกลับไทยอย่างเลี่ยงไม่ได้และทริปครอบครัวที่ UK จึงขาดพ่อไปหนึ่งคน ถ้าพ่อได้มาที่นี่พ่อคงโม้กับเพื่อนไปเป็นปีๆ แต่ก็นะ มันก็ทำให้พวกเราได้รับรู้ว่าชีวิตมันไม่แน่นอน เรื่องเกิด แก่ เจ็บ ตาย มันเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้จริงๆแต่เป็นเพราะพวกเราเข้าใจธรรมชาติของชีวิตประมาณนึงพวกเราจึงคิดว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะมาจมปรักกับอดีต หรือคนที่จากไปแล้ว คนที่เรารักคงอยากให้เราใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมากกว่า

            ความสุขความเศร้า ทุกอย่างกลายเป็นความทรงจำ การเดินทางก็เช่นกันบทความนี้คงเป็นบทสุดท้าย ที่ผมอยากจะบันทึกและเล่าต่อให้กับผู้อ่านขอบคุณสำหรับคนที่ติดตามมากๆ ผมก็คงไม่ได้ไปไหน ก็คงหาหนทางเที่ยวไปเรื่อยๆ แต่คงไม่ได้มีโอกาสมาเล่าผ่านตัวหนังสือแบบนี้บ่อยๆอีกแล้ว เรื่องเล่าบทต่อไปก็อาจจะเขียนเป็นทริปๆไป ทั้งนี้ทั้งนั้นสำหรับเรื่องเล่า Europe หากมีเรื่องผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ บทนี้อาจจะปิดบทแบบหักมุม แต่อยากให้ทุกคนคิดซะว่าการเดินทางซักวันมันก็ต้องมีวันจบ ทุกคนก็มีอายุขัยจำกัด หวังว่าบทความเล็กๆจะจุดประกายนักฝันในตัวคุณ ไม่ใช่แค่การเป็นนักเดินทางแต่รวมถึงต้องทำความฝันให้สำเร็จด้วย….