รีวิวเว้ย (1990) การสื่อสารในภาวะวิกฤต (Crisis Communication) คือกระบวนการบริหารจัดการและเผยแพร่ข้อมูลข่าวสารในช่วงเวลาฉุกเฉินหรือเมื่อเกิดเหตุการณ์เชิงลบที่ส่งผลกระทบต่อองค์กร โดยมีเป้าหมายสำคัญเพื่อรักษาความปลอดภัย ควบคุมความเสียหาย และธำรงไว้ซึ่งความเชื่อมั่นของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย หัวใจสำคัญของการสื่อสารรูปแบบนี้คือการตอบสนองอย่างรวดเร็ว บนพื้นฐานของข้อมูลที่ถูกต้อง และมีความโปร่งใส รวมถึงการแสดงความรับผิดชอบและความเห็นอกเห็นใจ (Empathy) ต่อผู้ที่ได้รับผลกระทบอย่างจริงใจ เพื่อหยุดยั้งข่าวลือและความตื่นตระหนก ซึ่งกระบวนการนี้จะครอบคลุมตั้งแต่การวางแผนเตรียมความพร้อมก่อนเกิดเหตุ การชี้แจงข้อเท็จจริงระหว่างเกิดวิกฤต ไปจนถึงการฟื้นฟูภาพลักษณ์และความสัมพันธ์หลังจากสถานการณ์คลี่คลายลง