รีวิวเว้ย (1958) ​หลักหกประการของคณะราษฎร ซึ่งเป็นปณิธานในการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 นั้น มีหลักการที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาโดยตรง คือ หลักการศึกษา ซึ่งเป็นหลักการข้อที่ 5 ที่ระบุว่า "ให้การศึกษาอย่างเต็มที่แก่ราษฎร" เจตนารมณ์ของหลักการนี้คือการขยายโอกาสทางการศึกษาให้ครอบคลุมและทั่วถึงแก่ประชาชนทุกคน เพื่อยกระดับความรู้และพัฒนาคุณภาพชีวิตของราษฎร อันเป็นรากฐานสำคัญในการสร้างความเจริญก้าวหน้าของประเทศและส่งเสริมการปกครองในระบอบประชาธิปไตย ซึ่งในช่วงเวลาก่อนการเปลี่ยนแปลงการปกครองการศึกษาถูกจำกัดเอาไว้ให้เป็นเพียงเรื่องของคนบางชนชั้นเท่านั้น ดังที่จะปรากฏออกมาในเรื่องของศาสตร์ต้องห้าม (วิชาที่ห้ามเรียนและหนังสือที่ห้ามคนบางกลุ่มอ่าน) กระทั่งการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 ได้มีการขยายโอกาสทางการศึกษาและอุดหนุนให้ประชาชนได้รับการศึกษาอย่างทั่วถึงเท่าที่จะเป็นได้ในช่วงเวลาดังกล่าว เช่นนั้นการเกิดขึ้นของมหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมือง จึงเกิดขึ้นในฐานะ "มหาวิทยาลัยเปิด" (Open University) หมายถึง สถาบันอุดมศึกษาที่มีรูปแบบและแนวคิดการจัดการศึกษาที่แตกต่างจากมหาวิทยาลัยทั่วไป (หรือ "มหาวิทยาลัยปิด") โดยมีจุดมุ่งหมายหลักคือการ ขยายโอกาสทางการศึกษา ให้แก่ประชาชนในวงกว้าง โดยเฉพาะผู้ที่ขาดโอกาสหรือมีข้อจำกัดในการเข้าถึงการศึกษาในระบบปกติ กระทั่งภายหลังมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ได้เปลี่ยนไปสู่มหาวิทยาลัยปิด และมีการเกิดขึ้นของมหาวิทยาลัยรามคำแหง และมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช เข้ามารับหน้าที่ "มหาวิทยาลัยเปิด" (Open University) ที่สืบต่ออุดมการณ์ของคณะราษฎรที่อยาก "ให้การศึกษาอย่างเต็มที่แก่ราษฎร" สืบมา