4 สัปดาห์ ผ่านไปไวเหมือนรถขายไอศกรีมแถวบ้าน ที่เรียกยังไงก็ไม่จอด ตะโกนก็แล้ว ปั่นจักรยานตามก็แล้ว คุณลุงคนขายก็ไม่เคยจอดสักที บางทีก็สงสัยว่าคุณลุงอยากขายไอศกรีมจริงหรือเปล่า เพราะดูยังไงก็เหมือนไม่อยากขาย เหมือนมาสืบงานราชการมากกว่า

แน่นอนว่าไม่เกี่ยวอะไรกับรถไอศกรีม เพราะแค่อยากบอกว่าเวลาผ่านไปไวมาก และเช้านี้คือเช้าที่พิเศษที่สุดในรอบเดือน เพราะวันนี้เป็นเช้าที่อากาศสดใส อาจมีฝุ่นปะปนบ้างเล็กน้อย และเป็นวันแรกที่เข้ามามหาวิทยาลัยเพื่อนำเสนอความคืบหน้าของธีสิสที่แยกย้ายกันไปทำได้ 30% ก่อนถึงเวลานำเสนอก็ได้มีการพูดคุยกับเพื่อน ๆ จากการพูดคุยพบว่าทุกคนยังสบายดี 

เมื่อถึงเวลาที่ต้องนำเสนอ คนไทยคนแรกที่จะขึ้นนำเสนอหน้าชั้นเรียนจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากตัวเองอีกแล้ว การนำเสนอหน้าชั้นเรียนผ่านไปได้ด้วยดี มีได้รับคำแนะนำจากอาจารย์เล็กน้อยที่สามารถนำไปปรับใช้ตามความเหมาะสมของงานได้จริง ณ จุดนี้อยากขอบพระคุณอาจารย์ทุก ๆ ท่านมากที่กรุณาให้คำแนะนำที่มีค่ามาก ๆ กับหนู

เรียกได้ว่าถ้าอาจารย์พูดอะไรมาหนูเชื่อหมด ยกเว้นบอกว่ารถไอศกรีมที่อยากกินเขาจอดให้หนูแล้ว อันนี้หนูขอละไว้ก่อนค่ะ

วันนี้ทั้งวันมีความสุขมาก ๆ เหมือนได้เจอเพื่อนที่กำลังทำภารกิจเหมือนกัน ให้ความรู้สึกว่าเราไม่ได้ทำภารกิจอยู่คนเดียว และได้ฟังความคืบหน้าในการทำงานของเพื่อน ๆ แล้วพบว่าทุกคนเก่งเกินมนุษย์มาก