เรื่องนี้เป็นแนววงการบันเทิง พระเอกความจำเสื่อมกลายเป็นเมะหมาน้อยน่ารักที่จำได้แต่นายเอก ทั้งสองคนคบกันมานานแล้ว พระเอกเป็นท่านประธาน นายเอกเป็นพิธีกรชื่อดัง ที่ผ่านมาก็รักกันดีแต่ก็ยังมีช่องว่างระหว่างกัน พอพระเอกความจำเสื่อมจำได้แต่นายเอก ก็เลยเหมือนเผยความในใจลึกๆออกมา เผยความเป็นเด็กๆออกมา เพราะจำไม่ได้ว่าต้องระวังอะไรบ้าง แสดงความรู้สึกของตัวเองออกไปหมด

เราว่ามันมีความใกล้กับมิสเตอร์ดิออร์เหมือนกัน (ซึ่งก็เขียนโดยคนเดียวกันอะนะ) แต่ถ้าให้เทียบเราชอบเรื่องนี้มากกว่ามิสเตอร์ดิออร์อีกค่ะ อาจจะเพราะว่าเราค่อนข้างชอบเรื่องในวงการบันเทิงด้วยแหละ

เรื่องนี้มีความเชื่อมโยงอย่างสูงมากกับฝ่าบาทอย่ากวนสิ คือต้องอ่านฝ่าบาทมาก่อนเลยแหละมั้ง อวี๋ถังมีบทเยอะพอสมควร แถมยังมีการทำหนังเรื่องของสองคนนั้นในเรื่องนี้ตั้งสองหนด้วย

เนื้อเรื่องช่วงวงการบันเทิงน่ารักดี ตัวละครน่ารักทุกตัว รายการก็เพลินๆ

มีจุดที่เราไม่ชอบบ้าง คือบางมุกในเรื่องหรือเอนซีอะไรงี้มันเป็นจุดที่เราไม่ชอบเช่นตอนแรกนายเอกประสบเหตุถูกลักพาตัวไปเพื่อจะไปข่มขืน แต่พระเอกมาช่วยทัน หลังจากนั้นก็มีการเล่น rape play กันเพื่อที่จะทำให้นายเอกหายกลัว คือตรงนี้เรารู้สึกว่ามันอิหยังวะหน่อยๆ แต่ก็นั่นแหละค่ะ

จริงๆงานของคนเขียนคนนี้เราชอบเวลาเค้าเขียนเรื่องย้อนยุคมากกว่าหน่อยล่ะ แต่เรื่องนี้ก็ถือเป็นเรื่องที่อ่านได้สนุกพอสมควรค่ะ