โรงอาหารคือที่ที่ทุกคนจะมาอยู่บ่อยครั้งต่อวันอยู่แล้ว ไม่ว่าก่อนเข้าแถว จะพักเบรก พักเที่ยง โดดเรียนมาก็ปกติ และที่ตรงนี้ทุกเช้าเธอมักจะเอากระเป๋ามาวางและนั่งกับเพื่อนของเธอแล้วกินมื้อเช้ากัน ถ้ามาทันกินก่อนเข้าแถวก็ได้กินชิลๆ แต่บางทีก็มาช้า ก็ต้องหาเวลาลงมากิน เราชอบการมีคนรักในช่วงวัยเรียนแบบนี้เหมือนกันนะ เพราะเราได้กินมื้อเช้ากับเธอ มื้อเที่ยงกับเธอ มื้อเย็นกับเธอ มันเป็นโมเม้นที่เราชอบมาก
          ตอนที่เรากับเธอยังไม่ได้คบกัน มีวันนึงที่เราอยู่ตรงโรงอาหารหาขนมกิน และได้รู้ว่าเธอร้องไห้อยู่บนห้องเรียน ด้วยความเป็นห่วงมาก เราในตอนนั้นไม่รีรออะไรทั้งนั้นรีบไปซื้อทิชชู่ซองเล็กๆไปสองซองแล้วรีบขึ้นไปหาเธอ ในตอนนั้นถึงแม้จะเป็นเพียงพี่คนนึงที่เธอสนิท แต่เราเองก็ห่วงเธอเอามากๆ น้ำตาของเธอเป็นสิ่งมีค่ามาตั้งแต่เรารู้จักกันจนคบกันเลยนะ
          ที่ตรงนี้บางทีจะเป็นที่ที่เรามานั่งรอเธอเลิกเรียนในแต่ละวัน เพราะเราเรียนน้อยลงและมีเวลามากขึ้น แต่บางครั้งก็เป็นฝ่ายเธอที่มารอเราบ้าง ทางออกจากโรงเรียนที่เราชอบใช้ก็อยู่ตรงโรงอาหารนี้แหละ
ในตอนที่เราเรียนจบจากที่นี้ไปแล้ว แต่เธอยังเรียนอยู่ เวลาที่เรามาหาเธอเป็นบางช่วง ที่ตรงนี้มักเป็นที่นั่งรอเธอเรียนอยู่บ่อยๆ
          มีครั้งนึงที่เราเตรียมสอบแล้วเธอก็ซื้อน้ำปั่นให้เรา เรายังจำภาพวันนั้นได้ดี ความหวานทำให้อารมณ์ดีขึ้นเยอะ และเราก็ซื้อไอติมมายื่นให้เธอคืนแทนน้ำปั่น เราชอบการที่เราซื้ออะไรให้กันเสมอ มันทำให้รู้สึกว่าเรานึกถึงกันอยู่ตลอด
...เมื่อไหร่ที่เธอเครียด ก็กินของหวานบ้างนะ?...