ฉันจำไม่ได้แล้วว่าตอน 10 ขวบ ฉันจะชอบกินบล็อกโคลี่มากเหมือนตอนนี้ไหมนะ แต่ฉันจำได้ว่าฉันไม่ชอบกินผักเอสเสียเลย ยิ่งเป็นสลัดยิ่งแล้วใหญ่ มันเป็นอาหารที่ฉันเกลียดมาก ฉันเกลียดการกินผักถึงขนาดท้องผูกไปหลายวัน เวลาเข้าห้องน้ำแต่ละทีฉันมักจะใช้เวลานานและเหงื่อแตกซกๆเต็มใบหน้าและหลัง ฉันจะเข้าห้องน้ำเพื่อถ่ายหนักทุกๆ 2 อาทิตย์ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่สื่อว่าสุขภาพของฉันไม่ดีเลย ตอนนั้นฉันยัง 10 ขวบนี่นะ ใครมันจะไปรู้ว่าผักทำให้ฉันถ่ายสบายขึ้นได้ พอโตมาอีกหน่อยฉันก็เริ่มกินผลไม้ที่ฉันไม่ชอบแต่มีใยอาหารสูงพอๆกับผัก นั่นก็คือส้ม ฉันกล้ำกลืนฝืนทนกินใยส้มเข้าไปอย่างยากลำบาก แต่นั่นก็ช่วยได้ไม่เยอะนัก จนฉันโตขึ้นมาอีกหน่อยถึงเริ่มกินผักบ้าง เช่นผัดคะน้าหมูกรอบ ผัดผักบุ้งไฟแดง ผัดบล็อกโคลี่ใส่กุ้ง เหล่านี้เป็นเมนูผักที่ฉันพอจะกินได้ในขณะนั้น ท้องไส้และการขับถ่ายของฉันดูดีขึ้นมาก เมื่อฉันกลับมาจากต่างประเทศหลังจากที่ไปอยู่ที่นั่นมา 1 ปี เมืองแห่งสลัดและการกินผักเป็นอาหารหลักมากกว่าโปรตีน ฉันก็ชอบกินทั้งบล็อคโคลี่ มะเขือเทศ ซาลาลี่ กะหล่ำปลี ผักสลัด และผักอีกหลายชนิดจนฉันถ่ายได้คล่องทุกวัน ทุกวันนี้ฉันถึงกับต้มบล็ิกโคลี่ใส่เกลือกินเป็นอาหารเย็นเพื่อลดน้ำหนัก ยิ่งมีมะเขือเทศสดๆแช่เย็นฝากเป็นแว่นๆมาประดับด้วยฉันยิ่งเจริญอาหารประเภทผักเข้าไปใหญ่ ฉันคิดๆดูแล้วพ่อแม่ของฉันควรให้ความรู้เรื่องประโยชน์ของผักและผลของการไม่กินผักเสียตั้งแต่ฉันอายุ 10 ขวบ ไม่ใช่บังคับให้กินอย่างเดียว ซึ่งผลของมันคือฉันคายทิ้งและไม่สนใจมันอีกเลยจนโต