ฉันจำได้ว่าฉันเคยบอกใครๆว่าฉันอยากเป็นเจ้าของร้านขายหนังสือ, นักเขียน, บรรณารักษ์ หรืออะไรก็ได้ที่ห้อมล้อมไปด้วยหนังสือมากมาย ตอนเด็กๆฉันชอบอ่านหนังสือมาก แม่มักจะให้ฉันไปเลือกหนังสือที่อยากได้ในร้านเพื่อเป็นของขวัญวันเด็ก และฉันเคยขโมยเงินของแม่เพื่อสะสมไปซื้อหนังสือตอนมอต้น ครั้นตอนโตขึ้นฉันจึงตระหนักได้ว่านั่นเป็นเพียงความฝันที่ไม่สามารถทำให้เป็นจริงได้ การมีร้านหนังสือซักร้านต้องมีทักษะทางธุรกิจและเศรษฐศาสตร์เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ไหนจะเรื่องบัญชีและการเช็คสต็อกสินค้าอีก ฉันไม่มีอะไรซักอย่างนอกจากเกียรตินิยมอันดับสองด้านภาษาศาสตร์ ฉันจึงเลือกทิ้งความฝันนั้นและออกไปหางานทำเป็นพนักงานบริษัทอย่างที่คนส่วนใหญ่เป็นกัน ฉันเปลี่ยนงานมา 3 ที่ก็ไม่มีความสุขเลยซักที่ เนื่องจากความเหนื่อยล้าเกินกว่าจะกลับมาบ้านและอ่านหนังสือที่ชอบ กองดองหนังสือของฉันโตขึ้นเรื่อยๆ เพราะในวันหยุดฉันมักจะไปซื้อหนังสือที่อยากอ่าน แต่ก็ไม่มีเวลาอ่านซักที จนวันหนึ่งเมื่อวิกฤติเศรษฐกิจมันรุมเร้าเข้ามา ฉันออกมาจากการเป็นพนักงานบริษัท และบอกกับแม่ว่า “แม่ ลูกอยากเปิดร้านหนังสือ” สิ่งเดียวที่ฉันคิดได้เมื่ออยากเปิดร้านหนังสือคือการรีโนเวทหน้าบ้านจากร้านชำเป็นร้านหนังสือ ติดต่อสำนักพิมพ์ต่างๆเพื่อได้ราคาสำหรับที่จะขายหน้าร้าน ฉันเริ่มต้นมาจากการขายหนังสือออนไลน์ก่อน แล้วจึงมีหน้าร้านเป็นของตัวเอง ร้านหนังสือออนไลน์ของฉันเริ่มมาจากการเอาหนังสือมือสองของตัวเองมาลงขาย เพราะไม่มีเงินไปซื้อหนังสือใหม่ที่อยากได้ จนต่อมาก็เริ่มเอาหนังสือมือหนึ่งลดราคามาขายในราคาเต็ม เสียงตอบรับไม่ค่อยดีนัก เนื่องจากคนซื้อหนังสือออนไลน์มักอยากได้หนังสือมือสอง สภาพดี ราคาถูก นั่นจึงเป็นที่มาที่ฉันจำเป็นต้องมีหน้าร้าน บ้านของฉันถูกทาด้วยสีน้ำเงินสลับกับสีเหลือง ชั้นวางหนังสือแบบติดผนังอีก 4 ชั้น และโลโก้วงกลมสีเขียวที่ฉันออกแบบเองติดตระหง่านอยู่ข้างกัน แทนที่ฉันจะไปศึกษาเรื่องการทำบัญชี ฉันกลับไปศึกษาเรื่องการปักหมุด