เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกการอ่านของคนดองหนังสือAkifallingtone
Reason to Stay Alive (เพราะ....ฉันจึงดำรงอยู่)

  • 5/12/24

    Reasons to stay alive แด่ผู้แหลกสลาย
    ผู้เขียน Matt Haig (แมตต์ เฮก)
    จำนวนหน้า 320 หน้า


              สิ่งที่ได้จากการอ่าน ทำให้นึกถึงเทรนด์ในแอพลิเคชั่นติ๊กต่อกเรื่องจากA ถึงB มีอะไรอยากบอกไหม แต่เปลี่ยนในรูปของคนเป็นซึมเศร้า มีอะไรอยากบอกกับคนที่เป็นซึมเศร้าเหมือนกันไหม และนี่คือสิ่งที่คนเขียนต้องการจะสื่อถึง ในฐานะของคนเป็นโรคซึมเศร้าและโรควิตกกังวล และหากเปรียบเทียบอิงกับปีที่ผู้เขียนต้องการจะถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตของตัวเอง นี่คือเรื่องราวของผู้ป่วยเป็นโรคนี้สมัยเมื่อเกือบ 20ปีก่อน
      
             เมื่อฉันนั่งอ่าน ฉันก็นั่งสำรวจตัวเองไปในตัวว่าบางเหตุการณ์มีลักษณะคล้ายกับผู้เขียน นั้นคือความกลัวที่ยังไม่ก้าวผ่าน ความไม่มั่นใจพร้อมความคิดถึงอนาคตที่ยังไม่ถึง กลัวที่จะทำในสิ่งที่ทำได้ไม่ดีพอ และใช้เวลาอย่างยาวนานกว่าจะสามารถทำสิ่งๆนั้นได้ กับการใช้ชีวิตเสี่ยงตายและเกือบฆ่าตัวตายได้สำเร็จแต่ยังมีคนที่รักคอยให้กำลังใจ และคอยการช่วยเหลือตลอดจนการพาไปหาหมอและติดต่อพูดคุยกับนักจิตวิทยาควบคู่กันไป และเมื่อได้ลองคิดทบทวนช่วงชีวิตที่ผ่านมาฉันใช้เวลาอยู่กับโรคดังกล่าวมานานพอสมควรตั้งแต่โรคนี้ไม่เป็นที่ยอมรับ จนเปิดกว้างและมองเป็นเรื่องปกติที่ควรเข้ารับการรักษาเช่นเดียวกับโรคทั่วไป และกำลังใจสำคัญเป็นการต่อไฟให้เรากลับมาสู้กับสิ่งเหล่านั้นได้ ในอนาคตหากฉันรักษาหายดี ไม่แน่ฉันคงได้มีโอกาสได้เขียนเรื่องราวชีวิตของการเป็นโรคดังกล่าวให้อ่าน อย่างน้อยที่สุดให้ตัวเองได้อ่านสิ่งที่ตัวเองเจอว่าเมื่อก่อนเราอาจจะไม่สามารถทำได้ แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนแปลงจากเดิมไปในทิศทางดี

             เมื่อพูดถึงหนังสือเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าและสุขภาพจิตอื่นๆ ฉันมีหนังสือดังกล่าวเป็นจำนวนมาก นั่นหมายความว่าฉันอยู่กับสิ่งนี้อยู่ตลอดเวลานับตั้งแต่ตรวจพบเจอโรคนี้ ไม่ว่าจะเป็นกรณีศึกษา กระบวนวิธีการรักษาในแบบต่างๆ ในมุมของคนที่ยังไม่ค้นพบวิธีรักษาของตัวเองเจอ และเคยมีโอกาสจะทำโปรเจคจบเมื่อครั้งสมัยยังเรียนปริญญาตรีเกี่ยวกับการศึกษากลวิธีการบอกเล่าเรื่องราวคนที่เคยเป็นโรคซึมเศร้า แต่ก็ต้องเป็นอันพับวิจัยดังกล่าวเนื่องจากอาจารย์ที่คณะรู้ว่าเราเป็นโรคดังกล่าว และกลัวสภาพจิตใจที่ยังไม่คงที่มีอารมณ์ร่วม และกลัวจะไปจากโลกก่อนได้มีผลงานชิ้นดังกล่าวให้เห็นเป็นประจักษ์
    ระหว่างทางแต่ละคนพบเจอกับอุปสรรคชีวิตมากมาย และทุกวิธีอาจใช้ไม่ได้ผลกับตัวเราเสมอไป ดังนั้นแล้ว ร่างกายเราคนที่รู้ตัวดีโดยเฉพาะอาการเจ็บไข้ต่างๆ นอกจากหมอแล้ว คงเป็นเราที่รู้ตัวดียิ่งกว่าใครๆ

      
            ดังนั้นคำที่บอกรักตัวเองไม่เจ็บซักวัน มันใช้ได้กับทุกๆเรื่องราว ไม่เกินจริง

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in