ชะนีร่างอวบวัยเลข 2 เดินกรีดกรายมาในชุดออกกำลังกายอย่างไรให้ได้ผู้

On Top ด้วยเสื้อกล้ามสีดำทอด้วยลูกไม้แบบซีทรู mix เข้ากับกางเกงขาสั้นเสมอหูสีครามแนบเนื้อจนเห็นสัดส่วนสะบาละฮึ่มอย่างชัดเจน

ขณะที่นางกำลังตะตอนยอนออกจากย่านหนองอิเจมส์เพื่อมุ่งหน้าไปยังศูนย์กีฬากลางอยู่นั้น

ก็มีแสงไฟหน้ารถที่สาดส่องมาจากด้านหลังของอิฉันจนเห็นเงาตัวเองกระทบบนคอนกรีตท่ามกลางความมืดมิดจนมองเห็นแค่ทางสลัว

ทันใดนั้น หนุ่มร่างใหญ่ 2 คนที่คร่อมมอไซต์เวฟสีเทาคันโก้ Show บิดคันเร่งเสียงสะบั้นเพื่อทักทายอิฉันพร้อมกับเสียงตะโกนสุดมาดแมนแบบไทบ้าน

" ผุสาว! ไห่ไป่ส่งบ่ "

ตามด้วยเสียง 2 หนุ่มน้อยหัวเกรียนสวมเสื้อบอลที่บิดฟีโน่สีขาวมาติดๆ

" บ้านเอื้อยยุไส? "

อิฉันไม่ตอบอะไรได้แต่มองแสงไฟมอไซต์ทั้ง 2 ขับไปสุดสายตา

ไม่ช้า ไฟหน้ารถทั้ง 2 ก็บรรจบกันในระยะ 200 เมตรซึ่งห่างจากตัวอิฉัน ดูเหมือนว่าเด็กแว๊นทั้ง 4 จะปรึกษาอะไรกันสักครู่ เมื่อปรึกษาเสร็จ

ฟีโน่คันขาวก็ตรงดิ่งมายังอิฉันทันที

"เอื้อยมาคนเดียวเบาะ เอื้อยบ่ย่านเบาะ?"
"ก็กลัวค่ะ พี่กลัวผี (ผีเด็กแว๊น) "
"เอื้อยมาขึ้นรถผมมา เดี๋ยวผมไปส่ง"
"ไม่ๆค่ะ พี่เดินไปเองได้"

จากนั้นพวกเขาก็ร่ำลา แต่ร่ำลาไม่ถึง1นาทีก็วกรถมาหาทั้ง 2 คันเลย

"ให้ส่องไฟให้บ่ครับ" เด็กหนุ่มเวฟคันเทากล่าว
"บ่ต้องย่านเด้อครับ พวกผมบ่เฮ็ดหยังดอก ผมยังเด็กน้อยอยู่"

อิฉันไม่รอช้าสับเท้าเร็วไว วิ่ง 4×100 เพื่อหนีมอไซต์ที่ขับตามหลังพร้อมทั้งคันหน้าที่จอดดักอยู่ปากทางเข้าศูนย์กีฬา

เหยื่อผู้ไร้เดียงสากับหมากาแฟที่วิ่งตามหลังมาติดๆวิ่งจนสุดชีวิตก็มาถึงเสาไฟนีออนที่สาดส่องมาจากศูนย์กีฬา

ไม่วายหนุ่มฟีโน่ยังขับตามมาอีก

"หอพี่อยู่ไหน"
"หออยู่โน้น เดี๋ยวพี่ให้แฟนมารับ ขอบใจมากนะ"

พอเข้าศูนย์กีฬาได้ก็โล่งอกเพราะมีคนพลุกพล่านวิ่งรอบสนาม

พออิฉันวิ่งได้รอบนึง ก็มีเด็กโข่งผิวแทน 2 คนเสื้อพละสีแดงเจ้าของเวฟเทาเดินเข้ามาหาอิฉัน พร้อมยกมือไหว้

"พี่ครับ พวกผมขอโทษด้วยนะที่เมื่อกี้ทำให้ตกใจกลัว"

"ไม่เป็นไรค่ะๆน้อง อย่าแซวคนอื่นอีกนะถ้าจะช่วย พี่เองก็กลัว พวกน้องขับตามแล้วไม่พูดอะไรให้สบายใจเลย พี่ขอบคุณมากจริงๆที่พวกน้องหวังดีจะมาส่ง"

"ครับๆ"

"พวกน้องเรียนม.อุบลหรอ?"

"เปล่าครับ พวกผมเป็นเด็กลือ (ลือคำหาร)"

"อ้อ ขอบคุณมากนะคะ"

จากนั้นพวกเขาก็จากไป แต่ยังวนรถเพื่อส่องอิฉันอยู่ไม่ขาดสายตา จนอิฉันต้องโทรบอกพี่วาดมารับ

ส่วนเมทที่ชื่อ พอลล่า รายนั้นช่วยอะไรไม่ได้อยู่แล้ว มือถือก็ไม่รับ บางทีก็มัวแต่ดูสตรีมเกมส์ไม่สนขิงข่าอะไรบนโลกชีวิตจริง

เหตุการณ์นี้บ่งบอกให้เห็นว่า ม.อุบลเปิดไฟไม่เป็นเวลา ยังไม่ปลอดภัยพอควรเพราะมีคนนอกขับเข้ามาได้ตลอด

ความสวยของชะนีหุ่นแซบสะท้านฟ้าสะเทือนดินอย่างอิฉันก็ฟาดเคราะห์กันไป เพราะ บุญบารมีที่มีพี่วาดแท้ๆ บรัยต่ะ