ฉันถือรูบิคอยู่ในมือ
สีต่าง ๆ สลับกัน
ละลานตาไปหมด
ฉันเริ่มต้นจัดระเบียบ
ด้วยการจับจ้องที่แกนกลางของแต่ละสี
และพลิกกลับไปมา
สีต่าง ๆ นั้นปะปนกัน
ในระหว่างที่ฉันกำลังจัดระเบียบ
ยิ่งบิด ยิ่งสับสน
จนฉันยอมแพ้
และวางทิ้งไว้ข้าง ๆ
จ้องมองมันอยู่อย่างนั้น
ก้อนสี่เหลี่ยมที่สีบางด้าน
เรียงเป็นผืนแผ่นเดียวกัน
แต่อีกฝั่งกลับตรงกันข้าม
จะว่าไป
ชีวิตตอนนี้ก็เหมือนรูบิค
ที่ยังไม่เข้าที่เข้าทางนั่นแหละ
ยังคงสับสน ปะปน
แต่ก็พอรู้จุดจบ
ว่าท้ายที่สุด แต่ละสีจะอยู่ประจำที่ของมัน
ตอนนี้สิ ที่น่าอึดอัดที่สุด
กระบวนการที่ช่างกินเวลายาวนาน
คัดเลือก ขัดเกลา และจัดระเบียบ
บางครั้ง ฉันก็นึกที่จะยอมแพ้
ปล่อยให้รูบิคมีสีปะปนกัน
ไม่ต้องเข้าไปจัดการอะไรทั้งนั้น
แต่สุดท้ายแล้ว ฉันก็ทำไม่ได้
ฉันต้องหยิบจับมันขึ้นมาอีกครั้ง
และคราวนี้ก็จริงจังกับมันมากขึ้น
ศึกษาสูตรที่ใช้ในการคำนวณ
เริ่มต้นดำเนินการ ผิดบ้างถูกบ้าง
อย่างน้อยก็ดูดีกว่าตอนแรกๆ ละนะ
ถึงแว้ว่าตอนนี้
สีแต่ละสียังคงไม่เข้าที่เข้าทาง
สักเท่าไรนัก
แต่ฉันเชื่อว่าท้ายที่สุด
สีแต่ละสีจะอยู่ประจำที่
เมื่อกระบวนการนี้สมบูรณ์
เมื่อถึงเวลานั้น
ฉันจะเลี้ยงฉลองให้สมใจเลยละ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in